ဇာတိမ်ိဳး႐ိုးလိုက္၍ သူယုတ္ သူျမတ္ ပညာရွိျဖစ္သေလာ
ဒကာ။ ။ ေလာက၌ သူယုတ္မ်ိဳး သူျမတ္မ်ိဳး၊ ပညာရွိမ်ိဳးဆိုတာ မ်ိဳး႐ိုးဇာတ္ကိုစြဲၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတာ လား ဆရာေတာ္၊ ပိဋကတ္ေတာ္၌ ဘယ္လိုမ်ား အဆိုအမွာရွိပါသလဲ ဘုရား၊ မိန္႔ၾကားပါဦး။
ဆရာ။ ။ (၁) ကမၼဳနာ ၀သေလာ ေဟာတိ၊
န ေစ၀ ေဟာတိ ဇာတိယာ။
(၂) ကမၼဳနာ ပ႑ိေတာ ေဟာတိ၊
န ေစ၀ ေဟာတိ ဇာတိယာ။
(၁) ယုတ္ညံ့ေသာ မ်ိဳးဇာတ္ရယ္လို႔ သီးျခားသတ္မွတ္မႈ မရွိ၊ မိမိျပဳလုပ္ေသာ မေကာင္းမႈကံေၾကာင့္သာ သူယုတ္မာ ျဖစ္ရတာ ဟူ၏။
(၂) ပညာရွိမ်ိဳး႐ိုးဇာတ္ရယ္လို႔ သတ္မွတ္ခ်က္ သီးျခားမရွိ၊ မိမိျပဳလုပ္ေသာ ေကာင္းမႈကံေၾကာင့္သာ ဉာဏ္ပညာႀကီးမားေသာ ပညာရွိႀကီး ျဖစ္ရသည္ ဟူ၏။
ကဲ.. အဲဒါ စာေပလာ မွတ္သားစရာ အဆိုအမွာ စကားပါပဲ၊ ဗုဒၶ၀ါဒက “ကမၼ၀ါဒ” သူေကာင္းတာလုပ္လို႔ ေကာင္းျမတ္ခ်မ္းသာေသာသူ၊ ဉာဏ္ပညာထက္ျမက္ႀကီးက်ယ္သူ ျဖစ္လာရတာပါ၊ မ်ိဳး႐ိုးဆက္ႏြယ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ယုတ္ညံ့ဆင္းရဲေသာသူ ဉာဏ္ပညာတံုးေသာ ဘ၀ဆိုတာမွာလည္း သူ႔ရဲ႕မေကာင္းလုပ္ ကံေၾကာင့္
မေကာင္းတာ ျဖစ္လာရတာပါ၊ မ်ိဳး႐ိုးနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး၊ “ကမၼံ သေတၱ ၀ိဘဇၨတိ” တဲ့၊ ကံဆိုတာ ျပဳလုပ္မႈကို ေခၚဆိုတာ ျဖစ္တယ္။
ဒကာ။ ။ ေက်နပ္ပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ ကိုယ့္လုပ္ခ ကိုယ္ရတာပဲကိုး၊ ကံသာလွ်င္ ကိုယ့္ဥစၥာလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္ဘုရား။
No comments:
Post a Comment