သမၼာဒိ႒ိစက္တစ္လံုး၏ တန္ဖိုး

သမၼာဒိ႒ိစက္တစ္လံုး၏ တန္ဖိုး

+ သမၼာဒိ႒ိစက္တစ္လံုးသည္ ေလာကသားအားလံုးတို႔အား အေကာင္းဆံုးသုခကို ေပးသြားႏိုင္၏။ + သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္တရား ရွိထားသူကား စၾကရတနာပိုင္ရွင္ေလးကၽြန္းသက္ႏွင္း စၾကာမင္းႀကီးတို႔၏ ဂုဏ္ထက္ပို၍ ျမင့္ျမတ္၏။ + သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္တရားမရွိသူကား ေလာကစက္ မလည္ႏုိင္ေပ။ + ေလာကစက္ သြက္သြက္ မွန္မွန္လည္ႏိုင္မွ စၾကာမင္းျဖစ္၏။ + သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္စက္ တစ္လံုးလည္လွ်င္ ေလာကစက္ အားလုံးလည္၏။ + နိဗၺာန္မဂ္ ဖိုလ္စက္လည္း လည္ခြင့္ေရာက္၏။ + သို႔ေသာ္ နိဗၺာန္ မဂ္ ဖိုလ္ မလိုသူတို႔ကား ဤသုေတသန သမၼာ မဂၢဂၤ ပဥႇာ က်မ္းျမတ္ႏွင့္ လံုး၀မပတ္သက္ေခ်။

အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ

Sunday, June 20, 2010

ပညာႏွင့္ဉာဏ္ ထူးသေလာ

ပညာႏွင့္ဉာဏ္ ထူးသေလာ
ဒကာ။ ။ ဉာဏ္ႏွင့္ ပညာ၊ သို႔မဟုတ္ ပညာႏွင့္ ဉာဏ္ဟာ ထူးေထြျခားနားမႈမ်ား ရိွပါ သလား၊ အတူတူပဲလား
ဆရာေတာ္၊ က်မ္းစာမ်ားမွာ ဘယ္လိုဆိုပါသလဲ သိပါရေစ။
ဆရာ။ ။ ဒီအေမးပဥႇာဟာ မၾကာမၾကာ လာတာကိုး၊ ကဲ… မွတ္ပါ၊ ဉာဏ္ႏွင့္ ပညာကို ၀ိပႆနာ လုပ္ရပ္နဲ႔စပ္ၿပီး ပဋိသမၻိဒါမဂ္ ပါဠိေတာ္ စာမ်က္ႏွာ ၅၅ မွာ ဆိုပံုက..
၁။ ပစၥဳပၸႏၷာနံ ဓမၼနံ ၀ိပရိဏာမာႏုပႆေန ပညာ။
၂။ ဥဒယဗၺယာႏုပႆေန ဉာဏံ။

၁။ ပစၥဳပၸန္ ႐ုပ္နာမ္တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲမႈသေဘာကို ႐ႈျမင္သိမႈကို ပညာ။
၂။ ပစၥဳပၸန္ ႐ုပ္နာမ္တို႔၏ ျဖစ္ပ်က္မႈကို ၾကည့္႐ႈ သိျမင္မႈသေဘာကို ဉာဏ္ဟု ေဖာ္ျပ မိန္႔ဆိုထားတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က အဲဒီ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ ပါဠိေတာ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၅၉ မွာပဲ ဖြင့္ျပျပန္တာ ကေတာ့-
ယာစ ဘယတုပ႒ာေန ပညာ။
ယၪၥ အာဒိနေ၀ ဉာဏံ၊ ယာစ နိဗၺိဒါ
ဣေမဓမၼာ ဧကတၱာ နာနာဗ်ၪၥနေမ၀။
႐ုပ္နာမ္ဓမၼကို ေဘးအျဖစ္နဲ႔ ျမင္သိတဲ့ပညာရယ္၊ ယင္းတို႔ကိုပင္ အျပစ္အနာအဆာေတြ ၿငီးေငြ႔စရာဟု သိတဲ့ဉာဏ္ရယ္၊ အဲဒီသေဘာတရားေတြဟာ တူေသာအနက္သေဘာ ရွိတာခ်ည္းပါပဲ၊ ဉာဏ္တို႔ ပညာတို႔ ဘယတို႔ အာဒိန၀တို႔ နိဗၺိဒတို႔ ဆိုတဲ့ အေခၚအေ၀ၚေတြ ေလာက္သာ ထူးေနတာပါလို႔ ဖြင့္ျပထားတယ္ ဒကာႀကီးတို႔ရ။
ဒကာ။ ။ ေက်နပ္လွပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ အေခၚလြဲၿပီး သေဘာက အတူတူဆိုတာ သိပါၿပီ။

No comments: