သူရႆတီနတ္သမီးသည္ပိဋကတ္သံုးပုံေဆာင္ နတ္ရဟႏၱာမႀကီးေလာ
ဒကာ။ ။ သူရႆတီ နတ္သမီးႀကီးဟာ ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္ေသာ နတ္ရဟႏၲာမႀကီးဟု ေျပာဆိုကာ ပံုေတာ္နဲ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနၾကတာ ပိဋကတ္က်မ္းစာမွာ ပါရွိပါသလား ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ သမၼာသမၺဳဒၶ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္မွာေတာ့ သူရႆတီဆိုတာကို ေရာ ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္တာေတြ ရဟႏၲာမႀကီးေတြဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကိုေရာ မေတြ႔ဖူးပါဘူး ဒကာႀကီးတို႔ရာ၊ ပါလည္း မပါပါဘူး။
ဒကာ။ ။ အႏို႔၊ ဘယ္က်မ္းစာမ်ားမွာ ေတြ႕ဖူးပါသလဲ၊ ဘယ္၀ါဒက လာတာလဲ ဆရာေတာ္၊ သိသေလာက္ ရွင္းျပပါဦး၊ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ မပါတဲ့ဟာေတြ ဘယ္ေနရာက ေရာက္လာတာလဲ ဘုရား။
ဆရာ။ ။ ဣႏၵိယတိုင္း ျဗဟၼဏ၀ါဒ ( ဟိႏၵီ၀ါဒီ) ေ၀ဒက်မ္းႀကီးမ်ားမွာ လာရွိတာက ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္သူတို႔ မူလကိုးစားပူေဇာ္ရာ ျဗဟၼန္( ပရမတၱမ) ထာ၀ရသခင္ကယ္တယ္ရွင္ ေလာကကိုဖန္ဆင္းေပးေသာ မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီးနဲ႔ ၾကင္ဖက္ေတာ္ သူရႆတီနတ္မိဖုရားႀကီးဟု တြဲလ်က္လာရွိတယ္၊ ေဗဒင္ ၄ ပံု ၆ ပံု ေဆာင္ပဲ၊ ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္လို႔ေတာ့ မဆိုဘူး။
ေနာက္ သတၱ၀ါမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးတတ္တယ္ဆိုေသာ ဗိႆႏိုး နတ္မင္းႀကီးနဲ႔ သူ၏ၾကင္ဖက္ေတာ္ လကၡမီ(လကၡ်မီ) နတ္မိဖုရားႀကီးက တစ္တြဲ။
ေနာက္သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔ အမွန္ကို မသိဘဲ မိုက္မဲမႈကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ အမွန္ကိုသာ ျပေပးတတ္တယ္ဆိုေသာ သိ၀ (သွ်ိ၀)နတ္မင္းႀကီးနဲ႔ သူ၏အခ်စ္ဆံုးၾကင္ဖက္ေတာ္ ပရာ၀တီ နတ္မိဖုရားႀကီးတို႔က တစ္တဲြဟု လာရွိတယ္။
သူတို႔တြဲဖက္ ၃ ပါးထဲမွ သီးျခားခြဲထုတ္ၿပီး ႀကိဳက္ရာရာ နတ္မင္းမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ နတ္မိဖုရားႀကီးမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ အတြဲလိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း ပံုေတာ္ေတြထုၿပီးေတာ့လည္း ပူေဇာ္ပသ၊ ကိုးကြယ္ၾကတယ္၊ ဟိႏၵီနတ္ကြန္းမ်ားမွာေတာ့ ပရာ၀တီရဲ႕ လိင္ထဲကို သီ၀ရဲ႕လိင္ႀကီးထိုးစိုက္ၿပီး ကိုးကြယ္ၾကတာ ပဲ၊ သကၠတေ၀ဒက်မ္းလာ ျဗဟၼဏတို႔ရဲ႕ အယူ၀ါဒသာျဖစ္တယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေတြက သိ၀နတ္္မင္းႀကီးရဲ႕ လိင္ကို ပရာ၀တီနတ္မင္း ႀကီးရဲ႕လိင္ထဲ ထိုးစိုက္ၿပီး မကိုးကြယ္တာပဲ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ဟု မွတ္ရမည္။
သူရႆတီကို ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ရဟႏၲာမ နတ္သမီးႀကီး ဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုတာကိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မွာ မပါမရွိလို႔ မေတြ႔ဖူးပါဘူး၊ အေျပာပဲၾကားဖူးတယ္၊ သိခ်င္ရင္ ေဗဒက်မ္းႀကီးေတြမွာ ရွာၾကည့္ေပါ့၊ ပိဋကတ္ေတာ္မွာေတာ့္ မပါတာ အမွန္ပဲ၊ ကဲ… သူရႆတီ နတ္သမီးႀကီးကို ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ခ်င္ေသးသလား။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းနဲ႔ ဘ၀သံသရာရဲ႕ ေကာင္းစားေရးလည္း မဟုတ္လို႔ရွာၾကည့္ေန စရာလည္း မလိုေတာ့ပါဘူး ဆရာေတာ္၊ ဒကာႀကီးတို႔က ဗုဒၶဘာသာပဲဟာ ကိုးကြယ္ေနစရာလည္း မလိုပါဘူး ဆရာေတာ္၊ ဒီအေၾကာင္း ဆက္ေမးပါရေစဦး ဘုရား။
သူရႆတီ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိသလဲ၊ သူရႆတီဆိုတာ ဘာစကားလဲ
အနက္အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ
ဒကာ။ ။ သူရႆတီဆိုတာ ဘာစကားလဲ ဆရာေတာ္၊ အဲဒီအဘိဓါန္ပုဒ္ရဲ႕အနက္အဓိပၸါယ္က ဘာကိုဆိုလိုပါသလဲ ရွင္းလင္းျပေပးပါဦးဘုရား၊ သူရႆတီႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဆိုတာေကာ ဟုတ္ပါသလား။
နံပါတ္(၁) သူရႆတီ
ဆရာ။ ။ အင္း… သူရႆတီက ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ ဒါက ဣႏၵိယျပည္ ေ၀ဒက်မ္းႀကီးေတြက လာတဲ့ စကားေတြပဲ၊ ဣႏၵိယတိုင္းထဲမွာ ကုလားလို နဒီေခၚတဲ့ ျမစ္ေတြရွိတယ္၊ ဂဂၤါနဒီ၊ အစီရ၀တီနဒီ၊ ယမုနာနဒီ၊ မဟီနဒီ၊ သရဘူနဒီ စသည္ျဖင့္ ျမစ္ေတြမ်ားစြာရွိတဲ့အထဲမွာ စြာရစတီနဒီ ဆိုတဲ့ ျမစ္လည္းရွိတယ္၊ ျမန္မာအသံနဲ႔ ဆိုရင္ (သြာရသတီ) သူရႆတီျမစ္ေပါ့။
အဲဒီျမစ္ရဲ႕ ကမ္းေျခတစ္ေနရာမွာ နဂါးကိုစီးေနတဲ့ နတ္သမီးေက်ာက္ျဖဴ႐ုပ္တစ္ခု ရွိတယ္တဲ့၊ အေတာ္လွပတယ္၊ အသက္၀င္ေနသလိုပဲတဲ့၊ ကုလားေတြက အဲဒီစြာရစတီျမစ္ကို စြဲၿပီးေတာ့ ယင္းကိုလည္း စြာရစတီေဒ၀ီ၊ စြာရစတီနတ္သမီးလို႔ ေခၚေ၀ၚပူေဇာ္ပသၾကတယ္၊ ကိုးကြယ္ၾကတယ္တဲ့။
အဲဒီ သူရႆတီျမစ္ ကမ္းေျခမွာရွိတဲ့ နတ္သမီးကေတာ့ ဟသၤာ႐ုပ္မစီးပါဘူး၊ နဂါး႐ုပ္စီးေနတဲ့ နတ္သမီး႐ုပ္ပံုပဲ၊ အဲဒါက ကုလားျပည္မွာရွိတဲ့ စြာရစတီေခၚတဲ့ သူရႆတီနတ္သမီးပဲ။
ဣႏၵိယျပည္မွာ သိေႏၶာျမစ္ဆိုတာရွိတယ္၊ အဲဒီျမစ္အနီးအနားမွာ ေမြးဖြားက်က္စားေနတဲ့ ေတာျမင္းေတြ ကို သိေႏၶာျမင္းလို႔ ေခၚတယ္။
အဲဒီ သိေႏၶာျမစ္ကမ္းေျခေပၚ၌ ၾကာျမင့္စြာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဆားတံုးႀကီးေတြကိုလည္း သိေႏၶာဆားလို႔ ေခၚတယ္။
အဲဒီလိုပဲ စြာရစတီ ျမစ္အနီးမွာ ထုလုပ္ထားတဲ့ နတ္သမီးေက်ာက္ထု႐ုပ္ကိုလည္း စြာရစတီနတ္သမီး၊ (၀ါ) သူရႆတီနတ္သမီးလို႔ ေခၚဆိုၾကတယ္၊ ဟိုကလာတဲ့အမည္စကားေတြဟာ ျမန္မာေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားမွာ လွ်ာလည္ေနတာပဲ။ သိေႏၶာျမင္းတဲ့၊ သိေႏၶာဆားတဲ့၊ သူရႆတီတဲ့၊ ကဲ…. ရွင္းရဲ႕လား၊ သူရႆတီ မိဖုရားႀကီးအေၾကာင္း။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ၁ နံပါတ္ သူရႆတီအေၾကာင္းေတာ့ ရွင္းပါၿပီဆရာေတာ္၊ေနာက္ သူရႆတီတစ္ေယာကို မိန္႔ၾကားပါဦးဘုရား။
နံပါတ္ ၂ သူရႆတီ
ေနာက္ သူရႆတီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ ရွိတယ္ျဖစ္တယ္၊ မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီးက သူ၏လက္ကို ဆန္႔တန္းလိုက္ေတာ့ သူ႔လက္၀ါးေပၚမွာ အလြန္အမင္းလွပေခ်ာယဥ္တဲ့ နတ္သမီးတစ္ေယာက္ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။
အဲဒီနတ္သမီးက ျဗဟၼာႀကီးကို မေၾကာက္ဘူး၊ ရဲရင့္တယ္၊ ျဗဟၼာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ၿပံဳးတယ္၊ ရယ္တယ္၊ က တယ္၊ သီခ်င္းဆိုတယ္။
အဲဒီလိုရဲရင့္တဲ့အတြက္ ျဗဟၼာႀကီးက ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးစြာနဲ႔ စြာရစတီ လို႔ ေခၚဆိုလိုက္တယ္တဲ့၊ ျမန္မာလိုေတာ့ သူရႆတီေပါ့။
(သူရႆတီ) = သူရာ- ဆိုတာ ရဲရင့္ေသာသူတဲ့၊ ရဲစြမ္းသတၱိရိွေသာသူေပါ့၊
အဲဒါ စြာရစတီ၊ သြာရသတီ၊ သူရႆတီ ျဖစ္လာတာပဲ၊ သကၠတဘာသာ ေ၀ဒက်မ္းႀကီးေတြ က လာတဲ့အဘိဓါန္ပုဒ္ပဲ၊ ကဲ…. တိုတုိေျပာရရင္ မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီးက စြာရစတီကို မိဖုရားေျမႇာက္ၿပီး မယားအျဖစ္နဲ႔ ေပါင္းေဖာ္ေနတာပဲ၊ စြာရစတီ၊ သို႔မဟုတ္ သူရႆတီနဲ႔ မဟာျဗဟၼာႀကီးက ဇနီးေမာင္ႏွံ၊(၀ါ) လင္မယားတစ္တဲြလို႔ မွတ္ေပါ့။
သူရႆတီက ဘာ့ေၾကာင့္ ဟသၤာ႐ုပ္ စီးတာလဲ
ဒကာ။ ။ အခု ျမန္မာဗုဒၶဘာသာအခ်ိဳ႕တို႔ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ ပသေနၾကတဲ့ သူရႆတီကေတာ့ နဂါးမစီးဘဲ ဟသၤာ႐ုပ္ႀကီးစီးေနတာက ဘာသေဘာလဲ ဆရာေတာ္၊ သိသေလာက္ေျပာျပပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အဲ… ဟုတ္ၿပီ ေမးသာေမး သူရႆတီအတြက္ကိုေတာ့ အေျဖေပးဖို႔ အသင့္ရွိတယ္၊ ဟသၤာ႐ုပ္စီးတာကေတာ့ အဲဒီ သူရႆတီ မိဖုရားေခါင္ႀကီးရဲ႕ ၾကင္ဖက္ေတာ္ မဟာျဗဟၼာႀကီးက ဟသၤာယာဥ္ကို ပိုင္ဆိုင္တယ္လို႔ ေ၀ဒက်မ္းႀကီးမ်ားမွာ လာရွိတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ သူရဲ႕လင္ေတာ္ေမာင္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဟသၤာယာဥ္ကို သူစီးတာလို႔ မွတ္ေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ သူရႆတီကိုးကြယ္မႈကို လက္ရွိခံယူသူေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ က်ပ္ျပည့္သမၼာဒိ႒ိအပိုင္း အခန္းထဲကိုေတာ့ မ၀င္ႏိုင္ဘူးပဲ၊ သူတို႔ဟာ ေရာရိ ေရာရာ အရံဗုဒၶဘာသာ၀င္ေလာက္ ပဲ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။
ဒကာ။ ။ သူရႆတီမယ္ေတာ္ႀကီးအား ကိုးစား ပူေဇာ္တာနဲ႔ သမၼာဒိ႒ိဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား ဆရာေတာ္၊ သူက ပိဋကတ္ေတာ္ သံုးပံုေဆာင္တဲ့ နတ္သမီးပဲဟာ။
ဆရာ။ ။ လာျပန္ၿပီလား ဒီစကား၊ သူရႆတီေဒ၀ီ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက ဗုဒၶဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသြားတဲ့ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္သံုးပံုကို ေဆာင္တာ မဟုတ္ဘူး ဒကာႀကီးတို႔ရ၊ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ပြင့္ေတာ္မမူမီ ပညာရွိတို႔ရဲ႕ ခန္႔မွန္းေခ်အားျဖင့္ (ဘီစီ ၂၅၀၀)ေလာက္က စတင္ေပၚေပါက္ႀကီးထြားၿပီး ျပန္႔ပြားလာတဲ့ ျဗဟၼဏဣသိဆရာႀကီးေတြရဲ႕ အယူ၀ါဒျဖစ္တဲ့ ေ၀ဒအဘိဓမၼာ၊ တစ္နည္း ေ၀ဒ ပိဋကတ္ေတာ္ ၄ ပံု၊ ေနာက္တစ္နည္း ၆ ပံုကို မဟာျဗဟၼာႀကီးရဲ႕ ၾကင္ရာသက္ထား သူရႆတီမိဖုရားႀကီးက ေဆာင္ယူထားတာ ျဖစ္တယ္။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္ သူရႆတီမယ္ေတာ္ႀကီးဆိုတဲ့ နာမည္က ဗုဒၶဘာသာျမန္မာ ေတြရဲ႕ လွ်ာထဲမွာစြဲေနၿပီဆရာေတာ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ေျပာမွားမိတာပါ ဘုရား၊ သူရႆတီေဆာင္တာက ပိဋကတ္သံုးပံု မဟုတ္ဘဲ ေဗဒင္သံုးပံုဆိုတာကို ခုမွပဲ ကြဲကဲြျပားျပား သိရေတာ့တယ္ ဆရာေတာ္။
ေဗဒင္ ၆ ပံုက ဘာေတြလဲ
ဒါထက္ ဒကာႀကီးတို႔ ၾကားဖူးတာက ေဗဒင္ ၄ ပံုလို႔သာ ၾကားဖူးပါတယ္၊ ေဗဒင္ ၆ ပံုဆိုတာက ဘာေတြပါလဲ ဘုရား၊ ၀န္မေလးရင္လည္း ေျပာၾကားေပးပါဦး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း… ေ၀ဒ ပိဋကတ္ေတာ္ ၄ ပံု၊ တစ္နည္း ၆ ပံု ဆိုရာမွာ - နံပါတ္(၁)က သုတၱေ၀ဒက်မ္းႀကီးပဲ၊ အဲဒီ သုတၱေ၀ဒက်မ္းႀကီးကလည္း နယအားျဖင့္ ၆ မ်ိဳးျပားထြက္သြားေသးတယ္။
(၁) သုတၱေ၀ဒ ။ ။ အဲဒီ… က်မ္းရင္းႀကီးထဲမွာ ပါတာေတြကေတာ့ လူသားတို႔ ကိုးကြယ္ဆည္း ကပ္ ပူေဇာ္ပသမႈ ဘာသာေရး၊ ေနထိုင္စားသံုးတတ္ေရး၊ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံတတ္ေရး၊ လက္မႈ ႏႈတ္မႈ ပညာေရး၊ စာေပက်မ္းဂန္ပညာေရး၊ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ေရး စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ မ်ားစြာ ပါ၀င္တဲ့အျပင္ ေအာက္ပါအတိုင္း သုတၱေ၀ဒ ပင္မႀကီးမွ က်မ္းေပါင္း ၆ မ်ိဳး ျပားထြက္လာျပန္တယ္။
(က) သေရာၾတ သုတၱ။ ။ ယဇ္ပူေဇာ္ပံု နယက႑။
(ခ) ၀ရဟိတ သုတၱ။ ။ အိမ္တြင္းဆိုင္ရာႏွင့္ မဂၤလာအခမ္းအနားမ်ား။
(ဂ) ဓရမၼ သုတၱ။ ။ လူသားတို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးရန္ တရားဥပေဒမ်ား။
(ဃ) ပတိသာခ သုတၱ။ ။ ေ၀ဒက်မ္းလာ ဂါထာမႏၲန္မ်ားကို ရြတ္ဆိုနည္း စည္းကမ္းမ်ား။
(င) ပါနိနီ သုတၱ။ ။ စာေပ ေရးသားစီကံုးဖြဲ႕ထံုးမႈဆိုင္ရာ စည္းကမ္းမ်ား။
(စ) ကာမ သုတၱ။ ။ ကာမဂုဏ္ ခံစားနည္း မ်ိဳးစံုတို႔ကို ဖြင့္ဆိုထားေသာ က်မ္းျဖစ္သည္။
(၂) သမိတိ ေ၀ဒ။ ။ သုတၱေ၀ဒတို႔ကို မွီး၍ မႏုရေသ့ႀကီးႏွင့္ ယညရေသ့၊ နာရဒ စေသာ ရေသ့ပညာရွိႀကီးမ်ား ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ဆိုေရးသား ျပဳစုထားၾကေသာ ေ၀ဒက်မ္းေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္တို႔ကို ေခၚဆုိတယ္။
(၃) ပုရာဏ ေ၀ဒ။ ။ ပုရာဏ္ျပည္သား ဗ်ာသရေသ့ဆရာႀကီး ေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ ျဗဟၼႏၵပုရာဏ ေ၀ဒက်မ္းႀကီးကို ထုိဆရာႀကီး၏ တပည့္အဆက္ဆက္ျဖစ္ၾကေသာ သုတရေသ့ႏွင့္ ေဂါမဟာသန၊ အကရိတစႀတီ၊ ေသာမဒတၱ၊ သုသွ်ာမ စတဲ့ ဣသိ ပညာရွိတို႔ အသီးသီး ေရးသားျပဳစုသြားၾကေသာ ပုရာဏေ၀ဒက်မ္းေပါင္း ဆယ္သိန္းခန္႔မွ်ကို ေခၚဆိုသည္တဲ့၊ အဲဒါကို ပုရာဏ္က်မ္းလို႔ ေခၚဆိုေနၾကတာပဲ။
(၄) တႏၲရ ေ၀ဒ။ ။ ယင္း တႏၲရေ၀ဒက်မ္းမ်ားလည္း လက္၀ဲဂိုဏ္း ၀ါမတႏၲရေ၀ဒႏွင့္ လက္ယာဂိုဏ္း ဒကၡိဏတႏၲရေ၀ဒဟု ဂိုဏ္းႏွစ္မ်ိဳးရွိေနၾကျပန္ပါတယ္။
(က) ဒကၡိဏ တႏၲရ ေ၀ဒ။ ။ မိမိတို႔လိုရာဆုမ်ားကို နတ္ဘုရားႀကီးမ်ားထံ၌ ေတာင္းဆုိရြတ္ဖတ္ေသာအခါ ဥဳံ၊ ေၾသာင္း၊ ႐ွ႐ု၊ ရွရ၊ ႀတိန္း၊ ၾတပ္၊ ဟရီ၊ ဟ႐ုဟူေသာ ပုဏၰားအတို႔အသံကို အရင္းခံထား၍ အုန္းငွက္ေပ်ာပြဲတို႔ကို ျပင္လ်က္ စိႏၲာမဏိမႏၲန္စသည္တို႔ ကို ရြတ္ဆိုကာ နတ္ျဗဟၼာ ဘုရားႀကီးမ်ားအား ရွိခိုး ပူေဇာ္၍ စီးပြား ဥစၥာတိုးတက္ေရးတို႔ကို ေတာင္းဆိုေသာ ေ၀ဒက်မ္းစာ အထက္လမ္းဂုိဏ္းတစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္၊ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္တို႔ႏွင့္ လံုး၀မစပ္ယွက္ မသက္ဆိုင္ေပ။
(ခ) ၀ါမ တႏၲရ ေ၀ဒ။ ။ လူသားတို႔ကို ဒုကၡေပးတတ္သည့္ စုန္း၊ တေစၧ၊ ကေ၀၊ ဘီလူး၊ သရဲ၊ ရကၡဳိသ္၊ ေျမဘုတ္၊ ၿပိတၱာ၊ ၃၇ မင္း၊ နတ္ဆိုး မိစၧာေကာင္တို႔ကို ေကၽြးေမြးထားၿပီး ေစခိုင္းရန္အတြက္ ဥံဳ၊ ေၾသာင္း၊ ဟရီ၊ ဟ႐ု၊ ရွ႐ု၊ ရွရ၊ ႀတိန္း၊ ၾတပ္တို႔ကို အရင္းခံ အစခ်ီကာ ဟိန္းေဟာက္ ရြတ္ဆို မန္းမႈတ္လ်က္ လူသားတို႔၏ အသက္စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔ကို ပ်က္စီးဆံုးပါးေစတတ္တဲ့ ဂါထာမႏၲန္မႏၲရား
တို႔မ်ားစြာပါတဲ့ ေအာက္လမ္း အတတ္ပညာ က်မ္းမ်ားကို ေခၚဆိုသည္၊ ဤသည္တို႔ကား ျဗဟၼဏအယူမ်ား သာျဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ျဖစ္သူတို႔အတြက္ ႏွစ္သက္ယံုၾကည္ကာ လိုက္နာခံယူစရာ မဟုတ္ပါေခ်။
(၅) ရာမာယန ေ၀ဒ။ ။ ယင္း ရာမာယန ေ၀ဒက်မ္းႀကီးကေတာ့ (စီတာ၊ ရာမ္- ဆိုတဲ့) သီတာနဲ႔ ရာမတို႔ ညီေတာ္ လကၡဏတို႔ ဟာႏုမာေမ်ာက္ႀကီးနဲ႔ သုဂ်ိတ္ ဗာလီတို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းရွည္ပဲ ျဖစ္တယ္။
ပါ၀င္တဲ့ အခန္းးက႑တို႔ကေတာ့ ဣတၳိ ပုရိသတို႔၏ အခ်စ္သဘာ၀ေ၀ဒ ဘာသာ၀င္ ဣႏၵိယ တိုင္းသားတို႔ အႀကိဳက္အမ်ားဆံုးျဖစ္တဲ့ အဲဒီဇာတ္လမ္းႀကီးထဲမွာ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ဗ်ဴဟာ ခင္းက်င္းတိုက္ခိုက္ေရး၊ ဘာသာေရး ကိုးကြယ္ပူေဇာ္မႈ စသည္တို႔ ပါရွိတဲ့ ဇာတက ၀တၳဳရွည္ႀကီးတစ္မ်ိဳးပဲ၊ ယင္းဇာတ္လမ္းကို ၀ါလမိကိ ဣသိျဗဟၼဏ ေရးသား ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေနာက္ တူလဆီဒါသေခၚ ကဗ်ာဆရာႀကီးက တစ္ဖန္ ခ်ဲ႕ထြင္ဖြင့္ဆို ဖဲြ႕ႏြဲ႕ သီကံုးထားလ်က္ ဣႏၵိယ တိုင္းရင္းသားတို႔အတြက္ ၾသဇာထက္ျမက္လွေသာ ေ၀ဒက်မ္းႀကီးပင္ ျဖစ္ေလသည္တဲ့။
(၆) မဟာဘာရတ ေ၀ဒ။ ။ မဟာ= ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္သည္ထက္ ပိုမိုႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ၊ (၀ါ) သူ႔ထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းေသာ၊ ဘာရတေ၀ဒ = ဣႏၵိယတိုင္းရင္းသားတို႔၏ ေ၀ဒပိဋကတ္ေတာ္ႀကီးမ်ား၊ (၀ါ) ဣႏၵိယႏိုင္ငံသားတို႔ ႐ိုေသေလး ျမတ္၍ ဂါထာတစ္သိန္းေက်ာ္ပါရွိတဲ့ ေ၀ဒအဘိဓမၼာက်မ္းႀကီး ဟူ၏တဲ့။
ယင္းေ၀ဒက်မ္းႀကီး၌ ကု႐ုတိုင္း ပ႑၀မင္းႏွင့္ ေကာရဗ်မင္းတို႔ စစ္ခင္း တိုက္ခုိက္ၾကေသာ တိုက္ပဲြႀကီး အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေျခခံလ်က္ လူမ်ဳိးအသီးသီးတို႔၏ အေၾကာင္းအရာမ်ား၊ လူေကာင္း ႏွင့္လူဆိုးတို႔ ၏ ရရွိသည့္ သုခ ဒုကၡ ခံစားမႈ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ လူသားတို႔ လိုက္နာ ခံယူရမည့္ တရားဥပေဒ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ား၊ တိုင္းေရး ျပည္ေရး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးႏွင့္ တိုင္းတစ္ပါး၌ သံတမန္ထားေရး၊ အမ်ိဳးဘာသာေရးႏွင့္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေရး၊ ေလာကဓမၼေရးရာႏွင့္ စစ္ဗ်ဴဟာခင္းက်င္း တိုက္ခိုက္ေရးမ်ားကို စိတ္၀င္စားစရာ ဖြင့္ဆိုေရးသားျပဳထားေသာ ေ၀ဒက်မ္းမဟာႀကီး ျဖစ္ေလသည္တဲ့။
ေ၀ဒက်မ္းတို႔တြင္ အလြန္ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားေသာ ဘဂ၀ါဂီတိက်မ္းႀကီးဟာလည္း ဤမဟာဘရတ က်မ္းႀကီး၏ အစိတ္အပိုင္းအစ အနသာ ျဖစ္၏တဲ့။
ကု႐ုစစ္ပြဲႀကီးအတြင္း၌ ကရိရွန (ႀကိသွ်န)ဘုရားႀကီး စစ္ရထား ေမာင္းႏွင္စဥ္ အဇၥ်ဳနမင္းသားေဟာေသာ (၀ိညာဏ္) အတၱ၏ နိစၥ၊ ဓု၀ သႆတ ျဖစ္ပံုတို႔ကို ဖြင့္ဆိုထားေသာ အခန္းအပိုင္းမ်ား လည္း ပါရွိတယ္၊ ယင္းသည္ ဣႏၵိယတိုင္းသားတို႔ အျမတ္တႏိုး အႏွစ္သက္ဆံုးက်မ္းႀကီးျဖစ္၍ မူလက ဂါထာ ၄၀၀၀ ေနာက္ ၂၄၀၀၀ ဆင့္ပြားလာကာ ယခုအခါ၌ ဂါထာေပါင္း တစ္သိန္းမွ်ရွိသည္တဲ့၊ ကဲ…အဲဒါ သူရႆတီနတ္သမီးႀကီး ေဆာင္ထားတဲ့ ေ၀ဒပိဋကတ္ေတာ္ (ေဗဒင္ ၃ ပံု၊ ၄ ပံု၊ ၆ ပံု ပါပဲဗ်ာ) သမၼာသမၺဳဒၶ ဘုရားသခင္ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ သမၼာဒိ႒ိစစ္စစ္တို႔ ခံယူလိုက္နာက်င့္ႀကံအားထုတ္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္ ၃ ပံုနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္မစပ္ဘူး၊ စပ္လို႔လည္း မရဘူးေနာ္၊ တျခားစီပဲ၊ ကဲ… ရွင္းၿပီလား၊ ေနာက္ဘာထပ္ေျပာခ်င္ေသးလဲ။
ဒကာ။ ။ မေျပာေတာ့ပါဘူး ဆရာေတာ္၊ ကိုယ္ကမွ ခံယူလိုက္နာကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ မျပဳတဲ့ ကိစၥေတြပဲဟာ၊ အင္း… သူရႆတီရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းတရားကို အခု ဆရာေတာ္ ေျပာၾကားမွပဲ ကြဲကြဲျပားျပားနဲ႔ သိရေတာ့တယ္၊ ဒကာႀကီးတို႔မွာလည္း ဗဟုသုတေတြရလို႔ ၀မ္းသာလွပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေပၚမွာ သူရႆတီမယ္ေတာ္ႀကီး ေရာက္ေနတာက ၾကာၿပီမို႔ အိမ္က ဒကာမႀကီးနဲ႔ သမီးေတြအတြက္က ခက္ေသးတယ္ဘုရား (အမွားၾကာေတာ့လည္း အမွန္လိုျဖစ္ေနမွကိုး) တျဖည္းျဖည္းေတာ့ အမွန္ပိုင္းေရာက္ေအာင္ ဆဲြေဆာင္ရမွာပဲ ဆရာေတာ္၊ ကိုယ္က ျဗဟၼဏမဟုတ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာပဲဟာ။
ဆရာ။ ။ အင္း.. ဒကာႀကီးတို႔မွာ တာ၀န္ရွိတယ္၊ အမွန္တရားရေအာင္ေတာ့ ျပဳျပင္ေပးၾကေပါ့ေလ။
ဒကာ။ ။ ေက်းဇူးတင္ ၀မ္းသာလွပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ လက္စသတ္ေတာ့ ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏဘာသာ ကုလားေတြယူလာတဲ့ နတ္သမီးပဲဟာ ခုမွပဲ ရွင္းေတာ့တယ္ဘုရား၊ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ မပါတဲ့ဟာကို ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္ေလး ဘာေလးနဲ႔ သက္သက္ ညာေပးေနၾကတာ။
No comments:
Post a Comment