စ်ာန္ကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ ၀ိပႆနာကုသိုလ္စိတ္ဟာ အတူတူပဲလား
ဒကာ။ ။ စ်ာန္၀င္စားေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ကာမဆႏၵစတဲ့ ကိေလသာစိတ္ေတြ ၿငိမ္းေအးေနတယ္လို႔ ဆုိၾကတယ္၊ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားေနတဲ့ သူဟာလည္း ကာမဆႏၵစိတ္ေတြ ၿငိမ္းေအးေနတယ္လု႔ိ ေျပာၾကေတာ့ကာ ကာမဂုဏ္ေတြ ၿငိမ္းေအးေနတဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ခ်င္း အတူတူပဲဟာ သမထနဲ႔ ၀ိပႆနာ ဘာမ်ား ထူးေသးသလဲ၊ ထူးတာရွိရင္ ရွင္းေပးပါဦးဘုရား။
ဆရာ။ ။ ကုသိုလ္စိတ္ခ်င္းက မတူဘူးဒကာႀကီးတို႔ရ၊ စ်ာန္၀င္စားေနတယ္ဆိုသူရဲ႕ စ်ာန္ကုသိုလ္စိတ္ က ႐ူပါ၀စရကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ အ႐ူပါ၀စရကုသိုလ္စိတ္တို႔ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီကုသိုလ္စိတ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ခအက်ိဳးက ျဗဟၼာ့ျပည္လာၿပီးေတာ့ ျဗဟၼာ့သခ်ဳႋင္းကုန္း သြားရတယ္။
၀ိပႆနာတရားပြားမ်ား႐ႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီရဲ႕ ကုသုိလ္စိတ္ကိုေတာ့ ကာမာ၀စရ မဟာကုသိုလ္ ဉာဏသမၸယုတ္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္၊ အဲဒီကုသိုလ္စိတ္က ႐ုပ္နာမ္တို႔ ျဖစ္ပ်က္မႈ ဥဒယ ၀ယသေဘာမွ်သာ ဉာဏ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ႐ႈမွတ္ေနလို႔ ခဏတိုင္း ခဏတိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ေတြဟာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟတို႔ကို မပါမ၀င္ မယွဥ္ေစဘဲ ကိေလသ၀ဋ္သံုးပါးမွ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္တဲ့ စိတၱ၀ိသုဒၶိတို႔သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သခ်ဳႋင္းကုန္းမွ ကင္း ေ၀းတဲ့ နိဗၺာန္ဆီကိုသာ သြားေနတာျဖစ္တယ္။
အထူးကေတာ့။ ။ စ်ာန္ကုသုိလ္စိတ္က ျဗဟၼာသခ်ဳႋင္းကုန္းကို သြားတယ္၊ ၀ိပႆနာကုသိုလ္စိတ္က နိဗၺာန္ကို သြားတယ္၊ အဲဒါဟာ ထူးတာပဲလို႔ မွတ္ေပေတာ့၊ ပါဠိေတြ ရြတ္ေနစရာ မလိုပါဘူး ရွင္းပါတယ္။
ဒကာ။ ။ သခ်ဳႋင္းကုန္းပို႔တဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးက ေၾကာက္လွပါၿပီ ဆရာေတာ္၊ နိဗၺာန္သြားရာ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပဲ ႀကိဳးစားပြားမ်ားပါေတာ့မယ္ ဘုရား၊ ဒါမွ သမၼာဒိ႒ိအစစ္ျဖစ္မွာပဲဟာ။
No comments:
Post a Comment