ဘုရားအေလာင္း ဒုကၠရစရိယာခန္း၌ မစင္စား က်င့္သေလာ

ဘုရားအေလာင္း ဒုကၠရစရိယာခန္း၌ မစင္စား က်င့္သေလာ
ဒကာ။ ။ လူတရားေဟာဆရာအခ်ိဳ႕က အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၱမင္းသားဟာ ေတာထြက္ကာ ရဟန္းျပဳလ်က္ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ႏြားမစင္ကုိ ေကာက္စားၿပီးေတာ့ ဘုရားျဖစ္ေအာင္ က်င့္တယ္၊ မစင္စားၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာတဲ့ဘုရား၊ ဘာညာနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ႐ႈပ္ခ် ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္ မစင္စားတယ္ဆိုတာ မွန္ပါသလား ဆရာေတာ္၊ သူတို႔ကေတာ့ ပိဋကတ္ေတာ္စာအုပ္ အကိုးအကားနဲ႔ လူမ်ားစြာတို႔ ယံုစားလာေအာင္ ေျပာၾကားေဟာဆိုေနၾကပါတယ္၊ အမွား အမွန္ ေ၀ဖန္ရွင္းျပေပးပါဦး ဆရာေတာ္။

ဆရာ။ ။ လာျပန္ၿပီလား၊ ဒီအေမးပဥႇာဟာ ဒါကိုပဲ မၾကာမၾကာ လာလာေမးၾကတယ္၊ ကိုင္း... နားေထာင္ၾက အမွန္ကို ရွင္းျပမယ္၊ အဲဒီစကားဟာ သာသနာဖ်က္သမားေတြရဲ႕ စကားသာျဖစ္တယ္၊ သူတို႔က ေတာ့ ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ ဂုဏ္ေတြပ်က္ေအာင္၊ သာသနာျမန္ျမန္ပ်က္ဖို႔အတြက္ ဘာသာေရးဘက္က အ၀ါးမ၀ေသးတဲ့ မသိႏိုးနားတို႔ ယံုမွားသံသယျဖစ္ေအာင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာေပထဲက မျပည့္မစံုပုဒ္ေတြကို ရွာေဖြ ထုတ္ယူၿပီး မဟုတ္မဟတ္ အယုတ္တမာဇာတ္ေတြ ခင္းက်င္းေျပာဆိုၿပီး မီးပံုထဲ အတူတူဆင္းဖို႔ အေဖာ္ေခၚေနၾကတာေတြ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါေတြကိုယံုရင္ မီးပံုထဲခုန္ဆင္းဖို႔ကေတာ့ ေသခ်ာတာပဲ။
ဒကာႀကီးတို႔ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၱမင္းသားဟာ ပါရမီဉာဏ္ေတြ ရင့္က်က္လို႔ ေတာထြက္လ်က္ ဘုရားျဖစ္ေတာ့မည့္ ဆဲဆဲ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ေျခာက္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ မစင္စားၿပီးေတာ့ ဘုရားျဖစ္ေအာင္ က်င့္တယ္ဆိုတာဟာ အေတာ့္ကို ရက္စက္ယုတ္ညံ့တဲ့ စကားပဲေနာ္....၊ သည္စကားမ်ိဳးကို အထက္တန္းစား အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးမ်ာသာျဖစ္ရင္ မေျပာ၀ံ့ဘူးပဲ ဒကာႀကီးတို႔ရ၊ ကဲ...ေနပါဦး၊ အဲဒီ မစင္စားတယ္ဆိုတဲ့ တရားစကားကို ဘယ္သူေတြက ေျပာေဟာေနၾကတာလဲ ဒကာႀကီးတို႔ရ။
ဒကာ။ ။ ဘယ္ဆရာေတာ္ရဲ႕ တပည့္ေတြဆိုလားပဲ ဘုရား၊ သူတိုရဲ႕ ဆရာကေတာ့ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့၊ သူတို႔ဆရာရဲ႕ ၀ါဒကို အဲဒီလူတစ္စုက လိုက္ျဖန္႔ ေဟာၾကားေနတာပဲ။
သူတု႔ိက ပိဋကတ္ေတာ္ စာေပထဲမွ ထုတ္ယူေဟာၾကားေနတယ္ ဆိုေတာ့ကာ အဲဒီလိုမစင္စားၿပီးက်င့္ တဲ့ အေၾကာင္းအရာဟာ ပိဋကတ္ေတာ္စာေပထဲမွာ ပါလို႔လား ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း.. ဒီအေၾကာင္းအရာေတြက ပိဋကတ္ေတာ္မွာပါတာက သူတို႔ေျပာသလို မဟုတ္ပါဘူး၊ အေလာင္းေတာ္ျမတ္ဟာ ဘုရားျဖစ္ဖု႔ိအေရး ဗ်ာဒိတ္ေပးခံယူေတာ္မူၿပီးေနာက္ ေလးသေခၤ်နဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီေတြ ျဖည့္က်င့္လာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာဆိုရင္ ကမၻာတစ္သိန္းကိုေတာ့ ဖယ္ထားလိုက္ ကမၻာတစ္သိန္းရဲ႕ ဟုိဘက္ကမၻာအသေခၤ် မေရတြက္ႏိုင္တဲ့ ေလးသေခၤ်ရဲ႕ အပိုင္းကာလေတြမွာ အက်င့္မွား အယူမွားေတြနဲ႔ မိုက္ခဲ့ ဆိုးခဲ့တာေတြဟာ အမ်ားႀကီးပဲ ရွိခဲ့တယ္။
သုရာဓုတၱ- မိုးမလင္းေအာင္ မူးမိုက္ေနတဲ့ ေသေသာက္ၾကဴးဘ၀မွာဆိုရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပဲ၊ ဣတၱိဓုတၱ - အမ်ိဳးသမီးေတြကို ျဖားေယာင္းဖ်က္ဆီး အေပ်ာ္ၾကဴးတဲ့ေနရာမွာလည္း ၿပိဳင္ဖက္ေတြကို အႏိုင္ယူဗိုလ္က်ခဲ့တာပဲ၊ ဉာဏ္ပညာႏုတဲ့အခါရဲ႕ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ မေကာင္းတာေတြကို ကုန္ေအာင္စံု ျပဳလုပ္ မွားယြင္းခဲ့ဖူးတယ္။
အဲဒီ မေကာင္းလုပ္တာေတြက ေပးလိုက္တဲ့ လုပ္ခ မေကာင္းက်ိဳး ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးဟူသမွ်တို႔ကို လည္း မ႐ႈမလွ အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ရတာပဲ၊ အဲဒါေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕မသာယာစရာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြသာ ျဖစ္တယ္၊ အသိဉာဏ္ႏုေသးတဲ့ ဘ၀သမားေတြဟာ ဒီလိုအမွားမွားေတြကို မုခ်လုပ္မိၾကမွာပဲ၊ ျပဳလုပ္မိရင္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡ မုခ်ရရွိခံစားရမွာပဲ ဆိုတာကို သိေစခ်င္လို႔ သိေစလိုတဲ့အတြက္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူတဲ့အခါမွာ မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ ကမၻာတစ္သိန္းရဲ႕ ဟိုမွာဘက္ပိုင္း ဉာဏ္ႏုတဲ့အခါက မေကာင္းဆိုး၀ါးတဲ့ မိစၧာအက်င့္မွားေတြ ျပဳမူက်ဴးလြန္မိခဲ့ လို႔ မေကာင္းက်ိဳး ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ခံစားခဲ့ရဖူးတယ္ဆိုတာကို ရဟန္းရွင္လူမ်ား သိေစရန္ ေနာက္ေၾကာင္း အတိတ္ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ျပန္ေျပာင္း၍ ေဟာၾကားတာသာ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေဟာၾကားခ်က္ မုကၡပါ႒္ ေတာ္ေတြဟာ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိေနတာေပါ့၊ ကဲ.. ရွင္းရဲ႕လား။
ဒကာ။ ။ အဲဒီျဖစ္ရပ္ အေၾကာင္အရာေတြဟာ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ဘယ္သူ႔ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီမစင္စားက်င့္မႈ အတိတ္ေၾကာင္းမွားေတြကို ေဟာၾကားေတာ္မူရတာလဲ ဆရာေတာ္၊ အနည္းအက်ဥ္း ရွင္းျပေပးပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း... သုတၱန္ပိဋက မဇၥိ်မနိကာယ္ မူလပဏၰာသ မဟာသီဟနာဒသုတ္ ပါဠိေတာ္ ဆ႒မူ စာမ်က္ႏွာ ၁၁၁ မွာ ေကာရခတၱိယမည္တဲ့ တိတၳိတစ္ေယာက္က ေခြးတို႔၏ အေလ့အက်င့္ကို ယူၿပီးေတာ့ ေခြးလို အ၀တ္မဆီး ကိုယ္လံုးတီးနဲ႔ ျပာပံုထဲမွာ၀ပ္တယ္၊ အိပ္တယ္၊ ေနတယ္၊ သပိတ္ခြက္မေဆာင္ဘဲ ေျမမွာ ပံုေပးထား တဲ့ အစာအာဟာရကို လက္နဲ႔မယူစားဘဲ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီးေတာ့ ေခြးစားသလို ပါးစပ္နဲ႔ ထိုးဟပ္စားကာ ေခြးသြားသလို သြားေနတာကို လိစၧ၀ီမင္းသား သုနကၡတၱရဟန္းက ေတြ႕ျမင္ရတဲ့အခါ အားရႏွစ္သက္စြာနဲ႔ ဟာ... ဒါမွ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ႀကီး အစစ္ျဖစ္တာ ေဂါတမဘုရားက ရဟႏၲာအစစ္ မျဖစ္ေသးဘူး။
ဤရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ႀကီးက ေဂါတမရဲ႕ အက်င့္သိကၡာထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ အက်င့္သိကၡာနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္၊ သပိတ္ သကၤန္းရွာမွီးစရာမလိုဘဲ သကၤန္း ဖြပ္ေလ်ာ္ရျခင္း၊ ခ်ဳပ္ဆိုးရျခင္း ကိစၥလည္း မရွိ၊ သပိတ္ခြက္လက္တို႔ကို ေဆးေၾကာစရာလည္း မလိုဘဲ ေျမမွာ ပံုေပးထားတာကို ေခြးလို ပါးစပ္နဲ႔ ထိုးဟပ္စား႐ံုပဲ ျဖစ္တယ္၊ အလြန္ေပါ့ပါးေသာ အက်င့္ျမတ္တရားပဲဟု ေကာရခတၱိယတိတၳိႀကီးကို ခ်ီးက်ဴးသမႈျပဳတယ္၊ ယင္းအ က်င့္ကိုလည္း အာရႏွစ္သက္စြာ ခံယူလိုက္တယ္တဲ့၊ ဒါတြင္မကေသးဘူး...
ေဂါတမဘုရားရဲ႕ အက်င့္တရားေတြက ေကာင္းေကာင္းစား၊ ေကာင္းေကာင္း၀တ္၊ ေကာင္းေကာင္းေန ရွာေဖြျပဳျပင္ သိမ္းဆည္းရတဲ့ ပလိေဗာဓေတြ မ်ားလြန္းတယ္ဟု ေကာရခတၱိယရဲ႕ ေခြးအက်င့္ကို ႏွစ္သက္ ခ်ီးမြမ္း ေျပာဆိုကာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး စြပ္စြဲကဲ့ရဲ႕႐ႈပ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုေတာ့တာပဲတဲ့။
အဲဒီအခါမွာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္က ခ်စ္သား သုနကၡတၱ၊ ေကာရခတၱိယရဲ႕ ဒီအက်င့္တရားေတြဟာ မွားယြင္းယုတ္ညံ့ေသာ မိစၧာအက်င့္ေတြသာ ျဖစ္တယ္၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္မဟုတ္ဘူး၊ ငါကိုယ္တိုင္ ဤကမၻာမွျပန္၍ရည္သည္ရွိေသာ္ ကမၻာတစ္သိန္းရဲ႕ ဟိုမွာဘက္ ဉာဏ္ႏုစဥ္အခါတုန္းက ဒီလိုမွားေသာ ကိုယ္လံုး တီးနဲ႔ ေနျခင္းစတဲ့ မိစၧာအက်င့္မ်ိဳးေတြကို ကုန္ေအာင္စံု က်င့္ခဲ့ဖူးၿပီလို႔ သုနကၡတၱရဟန္းကို သူက်င့္ခဲ့ဖူးတဲ့ (ဒုကၠရကာရိက) မခ်ီးမြမ္းစရာ အက်င့္မွားေတြကို ျပန္လည္ေျပာျပေပမင့္ သုနကၡတၱရဟန္းက ဘုရားစကားကို နားမေထာင္ေတာ့ဘဲ ျမတ္စြာဘုရားကို အထင္ေသးကာ ကဲ့ရဲ႕စကားေတြကိုသာ ေျပာၾကား၍ ေနျပန္ေသာ ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက သုနကၡတၱကို ေမာဃပုရိသ၊ သေဘာထားလ်က္ ရွင္သာရိပုတၱရာကို ယခုလိုျပန္ေဟာေတာ္မူတာ ျဖစ္တယ္။
အဘိဇာနာမိ ေခါ ပနာဟံ သာရိပုတၱ (လ) တိဏဘေကၡာ ၀ါ ေဟာမိ၊ ေဂါမယဘေကၡာ ၀ါ ေဟာမိ (လ) သကံေယ၀ သုဒံ မုတၱကရီသံ အာဟာေရမိ။
ကဲ... အဲဒါ ပါဠိေတာ္မွာလာတဲ့ ေဒသနာ အက်ယ္ထဲက အနည္းငယ္မွ် ထုတ္ျပခ်က္ပဲ၊ ဆိုလိုရင္းက ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ၊ ငါဘုရားႏုစဥ္က ယြင္းယြင္းမွားမွားနဲ႔ လူအမ်ား ျပဳျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္တဲ့(ဒုကၠရ ကာရိက) ခက္ခဲစြာ ျပဳက်င့္ခဲ့ပံုေတြကေတာ့ ရံခါ တစ္ေန႔လံုးအတြက္ ဆီးသီးကေလးတစ္လံုးတည္း စားၿပီးေတာ့လည္း ေနခဲ့ တယ္၊ တိဏ ဘေကၡာ ၀ါ ေဟာမိ၊ ျမက္ကိုစားၿပီးေတာ့လည္း က်င့္ခဲ့ဖူးတယ္၊ ေဂါမယ ဘေကၡာ ၀ါ ေဟာမိ၊ ႏြားငယ္ကေလးေတြစြန္႔ထားတ့ဲ ႏြားေခ်းမစင္ကိုလည္း စားၿပီးေတာ့ က်င့္ခဲ့တယ္၊ သကံ ေယ၀ သုဒံ မုတၱကရီသံ အာဟာေရမိ၊ ငါကိုယ္တိုင္ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္တို႔ကို စားသံုးမွီ၀ဲၿပီးေတာ့လည္း က်င့္ခဲ့ဖူးတယ္။
အဲဒီလို မိစၧာအက်င့္ရွိသူမ်ိဳးကို ပညာမဲ့ အႏၶဗာလမ်ားကသာ ကိုးစား အားထားကာ ခ်ီးမြမ္းၾကည္ညိဳမႈျပဳ ၍ တပည့္ခံလ်က္ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကမွာ ျဖစ္တယ္၊ ယင္းအက်င့္မွား တို႔ကား ပညာရွိမ်ား၏ အရာမဟုတ္ေခ်ဟု မိမိ၏ အတိတ္အေၾကာင္းျဖစ္ရပ္ အမွားေတြကို ရဟန္းရွင္လူတို႔ ထပ္မမွားေစဘဲ အမွန္သိရေအာင္ ျပန္ေဆာင္ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ ကမၻာတစ္သိန္း ဟိုဘက္က ျပဳက်င့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေဒသနာေတာ္သာျဖစ္တယ္၊ အက်ယ္ စိတ္၀င္ စားဖြယ္ေတြကို သိခ်င္ရင္ အဲဒီ မဟာသီဟနာဒသုတၱန္ပါဠိေတာ္နဲ႔ အ႒ကထာမ်ားကို ရွာၾကည့္ေပေတာ့၊ အေလာင္းေတာ္ႏုစဥ္က အမွားမွားက်င့္ပံုေတြ ကုန္ေအာင္စံုပါတယ္။
သာသနာဖ်က္ေကာင္ေတြက အဲဒီဇာတ္ေတာ္ကို ကုန္ေအာင္စံုေျပာမျပဘဲ လိုခ်င္တဲ့ပါဠိကေလးထုတ္ ကာ က်မ္းစာမွာ ဒီလိုလာတယ္၊ မစင္စားၿပီးက်င့္ခဲ့တဲ့ ဘုရားေလး ဘာေလး ညာေလးနဲ႔ ေျပာၾကားကာ မီးပံုထဲ အေဖာ္ေခၚတာကို ဒကာႀကီးတို႔က လိုက္ေရာခုန္ဆင္းခ်င္လို႔လား၊ နားမေယာင္နဲ႔ မီးေလာင္တိုက္ထဲ ပါကုန္လိမ့္ မယ္။
ဒကာ။ ။ မီးပံုထဲ အေဖာ္ပါကုန္မွာစိုးလို႔ ဆရာေတာ္ထံ အမွန္ရေအာင္ လာေရာက္ေဆြးေႏြး ေမးျမန္းရ တာပါပဲ ဘုရား၊ သူတို႔ကလိုခ်င္တဲ့ ပါဠိအခ်က္အလက္ကေလးေတြ ထုတ္ယူထုတ္ယူၿပီးေတာ့ မဟုတ္မဟတ္ေတြ ေဟာေျပာကာ ဒါေတြဟာ ပိဋကတ္က်မ္းစာကလာတာဟု ပိဋကတ္က်မ္းစာအုပ္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ကိုင္ေပါက္ခံေနရ တာ ခုမွပဲ မွန္ကန္တဲ့ အပိုင္းထဲ ေရာက္ရ သိရပါေတာ့တယ္၊ ဒကာႀကီးတို႔ကို ယခုလိုမွန္ကန္စြာ အသိဉာဏ္ေတြ ေပးတာကို ေက်းဇူးတင္လို႔ မဆံုးပါဘူး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ ကတညဴ ဘိကၡေ၀ ဒုလႅေဘာတဲ့၊ သူ႔ေက်းဇူးကို သိတတ္တဲ့သူဟာ အလြန္ရွားပါးတယ္တဲ့၊ ဒီလိုေက်းဇူးတင္ေဖာ္ရရင္ သူေတာ္ေကာင္းထဲ ၀င္လာၿပီ၊ ၀မ္းသာပါတယ္။