ငါ ငါ့ဥစၥာ မရွိတဲ့ ၀ိပႆနာကို ရႈ ရႈ ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲတဲ့
ဒကာ။ ။ ဤေလာက၌ ငါ၊ သူတပါး၊ ေယာက္်ား၊ မိန္းမ၊ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱ၀ါ ဆိုတာမရွိ၊ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးသာ ရွိ၏။ ထိုရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးတို႔ဟာလည္း ျဖစ္ျပီးလွ်င္ ပ်က္၍သြားၾကကုန္၏ဟု ရႈမွတ္ေနၾကတဲ့ ဝိပႆနာအလုပ္ဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္ ျပဳလုပ္ရႈမွတ္ ပြားမ်ားေနၾကတာလဲ ဆရာေတာ္၊ ငါေကာင္ သူေကာင္ ဆိုတာမွ မရွိတဲ့ဥစၥာ ရႈမွတ္ခိုင္းေနရေသးသလား၊ အပိုေပါ့။
ဆရာ။ ။ အင္း….. ဝိပႆနာ ရႈမွတ္ပြားမ်ားတာကေတာ့ အတၱေကာင္ ငါေကာင္ရွိတယ္၊ ငါ့ဥစၥာ ငါ့ဟာရွိတယ္ဆိုတဲ့ အတၱေကာင္ ငါေကာင္ မိစၧာဒိ႒ိ အမွားယူေကာင္ေတြရဲ႕အတြက္ အမွန္သိေအာင္ ရႈမွတ္ပြားမ်ားေနတာပဲ ျဖစ္တယ္၊ ရႈမွတ္ ပြားမ်ားခိုင္းရတယ္၊ မပိုပါဘူး၊ ဒါဟာ တိက်တဲ့ အမွန္တရားပဲ။
ဒကာ။ ။ အတၱေကာင္ ငါေကာင္ မရွိပါဘူး ဆိုထားျပီးသားဥစၥာ အတၱေကာင္ ငါေကာင္ေတြရဲ႕အတြက္ဟု ဆိုလာျပန္ေတာ့ကာ ေရွ႕ေနာက္ မညီတဲ့ စကားျဖစ္ေနတာေပါ့ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ ေသခ်ာစြာ နားေထာင္ပါ၊ အတၱေကာင္ ငါေကာင္ မရွိ၊ ရုပ္နာမ္သာ ရွိတယ္ဟု စြဲယူတာက အမွန္တရား သမၼာဒိ႒ိ အယူအစြဲ ျဖစ္တယ္၊ အနတၱဝါဒီ အယူေခၚတယ္။ အဲဒီလို မရွိတာကို အတၱေကာင္ ငါေကာင္ ရွိတယ္လို႔ ယူစြဲေနၾကတဲ့ မိစၧာဒိ႒ိ အယူအစြဲရွိေနတဲ့ အတၱသမားေတြအတြက္ အနတၱတရားကို အမွန္အတိုင္းဉာဏ္ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ဒိ႒ သိရွိလာေအာင္ ကိုယ္ကာယေခၚဆိုတဲ့ ရုပ္နာမ္အစု ဤကိုယ္ထဲ ရႈမွတ္ခိုင္းတာပဲ ျဖစ္တယ္။
ကိုယ္ထဲစိုက္ျပီးရႈမွတ္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ကာယၾကီးရဲ႕ ရုပ္တရားေတြဟာ ေညာင္းညာ ထံုက်င္ ကိုက္ခဲ ၾကြတက္ ေလးပိ ယားယံ စတဲ့ ေဖာက္ျပန္မႈ အနိစၥနဲ႔ ဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၡေတြ ေပၚလာတာကို ေတြ႕ ေတြ႕သာေနရတယ္၊ ၾကာေလ ၾကာေလ ဆိုးေလပဲ၊ ေကာင္းတဲ့ ခ်မ္းသာဆိုတာ တတိုတစမွ် မရွိဘူး၊ အနိစၥနဲ႔ ဒုကၡသာ ရွိတယ္ဆိုတာ သိလာတယ္။
အဲဒီ မျမဲတဲ့ ေဖာက္ျပန္မႈ အနိစၥကို ခိုင္ျမဲတဲ့ နိစၥ ျဖစ္လာေအာင္၊ ဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၡကို ခ်မ္းသာတဲ့ သုခ ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္သူမွ အစိုးတရ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ အဲဒီလို အစိုးတရမရွိလို႔ ငါေကာင္ အတၱေကာင္ မဟုတ္ဘူး၊ အစိုးမရတဲ့ အနတၱတရားစုေတြသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိလာေအာင္လို႔ ဒကာၾကီးတို႔လို အတၱစြဲသမားေတြအတြက္ အေျဖမွန္ေတြထြက္လာေအာင္ ဝိပႆနာတရားကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားခိုင္းတာပဲ၊ ကဲ….ဘယ္လိုလဲ၊ အို နာ ေသ မႈေတြနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ သည္ရုပ္နာမ္အစုဟာ သူေကာင္ ငါေကာင္ ဟုတ္ရဲ႕လား။
ဒကာ။ ။ သဲကြဲစြာ ရိပ္စားမိပါျပီ ဆရာေတာ္၊ တေလာကလံုး အတၱစြဲနဲ႔ ေနလာၾကတာေတြပဲကို ဘုရား၊ အတၱေကာင္ အတၱစြဲသမားေတြအတြက္ ဝိပႆနာတရား ရႈမွတ္ပြားမ်ားရတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါျပီဆရာေတာ္။
No comments:
Post a Comment