ေလာကနိဗၺာန္ ဆိုတာ မွန္သလား၊ ဘယ္တင္း ဘယ္ဟာလဲ
ဒကာ။ ။ ေလာကနိဗၺာန္ ေလာကနိဗၺာန္နဲ႔ ေျပာဆိုေနၾကတာ မွန္ပါသလား ဆရာေတာ္၊ နိဗၺာန္ဆိုတာ ေလာကုတၱရာအစစ္မဟုတ္ဘူးလား၊ ေလာကီထဲမွာ နိဗၺာန္တရားရယ္လို႔ ရွိေသးသလား၊ ရွိရင္လည္း ေလာကနိဗၺာန္ တရားအစစ္ကို သိပါရေစ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း….နိဗၺာန္ဆိုတာ ဇာတိ မျဖစ္တဲ့ တရားပဲ၊ ေလာကီကုသိုလ္တရားနဲ႔ ဇာတိ မျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာဟာ ေလာကနိဗၺာန္ ေလာကီနိဗၺာန္ အစစ္ပဲေပါ့။
ဒကာ။ ။ ဒီအေျဖေလာက္နဲ႔ေတာ့ ဒကာၾကီးတို႔ နားမလည္ဘူးဆရာေတာ္၊ တပည့္ေတာ္တို႔ နားလည္ေအာင္ လြယ္လြယ္ တိုတိုရွင္းရွင္းနဲ႔ လင္းျပပါဦး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း….ေမးတာက ခက္ခဲ နက္နဲ သိမ္ေမြ႔တဲ့ နိဗၺာန္အေၾကာင္း၊ ဒါကိုပဲ လြယ္လြယ္ တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းေပးရမည္ဆိုေတာ့ကာ အတိုနည္းကို သိႏိုင္တဲ့ ဉာဏ္ရွိရင္ ေကာင္းပါတယ္၊ လြယ္လြယ္နဲ႔ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးပဲ။
နိဗၺာန္ဟာ သမၼာဒိ႒ိဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕ အျမတ္ဆံုး အထြတ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ လမ္းဆံုးပန္းတိုင္ၾကီးပဲ၊ ဒီဌာနလမ္းမၾကီးကို လြယ္လြယ္တိုတိုကေလးနဲ႔ ေရာက္ႏိုင္ရင္ တန္ဖိုးမရွိေသာ မခက္ခဲ မနက္နဲေသာ ေရေပၚေရလွ်ံ သေဘာတရား အေပါစား ျဖစ္သြားမွာေပါ့။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ပါဠိေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ထည့္ျပီး ေျပာၾကားေနရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ အသိရခက္မွာစိုးလို႔ အသိရလြယ္တဲ့နည္းနဲ႔ ေျဖၾကားဖို႔ကို ေလွ်ာက္ထားၾကတာပါဘုရား။
ဆရာ။ ။ ကိုင္း…ဒီလိုဆိုရင္ တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္းပဲ၊ အလင္းေရာင္ရေအာင္ ေျပာၾကားပါမည္၊ ဉာဏ္နားနဲ႔ ေထာင္ဖမ္းၾကေပေတာ့။
ယခုလက္ရွိ ရယူထားၾကတဲ့ ၀ိပါက၀ဋ္ေခၚတဲ့ ျမင္မႈ ၾကားမႈ စတဲ့ ေလာကီတရားစု ဟူသမွ်တို႔ကို ျဖစ္ေပၚတိုင္း ျဖစ္ေပၚတိုင္း မခိုင္ျမဲမႈ အနိစၥလကၡဏာအထိ ၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ ရႈမွတ္သိေနရင္ ဆင္းရဲဒုကၡသက္သက္ ျဖစ္ေပၚျပီး ပ်က္ ပ်က္ သြားတာကို ပိုင္းျခားျပီး သိျမင္လာလိမ့္မည္၊ အဲဒီ အနိစၥ ဒုကၡဉာဏ္ကို အသိလုပ္ထားပါ။
အဲဒီ မခိုင္ျမဲတဲ့ အနိစၥသေဘာတရားေတြကို နိစၥ = ခိုင္ျမဲေအာင္မလုပ္ႏိုင္ျခင္း၊ ဆင္းရဲမႈ ဒုကၡအစုကိုလည္း ခ်မ္းသာမႈသုချဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ျခင္းဆိုတဲ့ ငါ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္တဲ့ အစိုးမရအနတၱတရားဟာလည္း အနိစၥနဲ႔ ဒုကၡရဲ႕ေနာက္က ထက္ၾကပ္မကြာ ကပ္ျပီးပါလာတာကို ၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ ျမင္လာလိမ့္မည္၊ ခုေျပာတာေတြ သေဘာေပါက္ရဲ႕လား၊ အဲဒါေတြဟာ ခုလက္ရွိ စိုးရိမ္, ငိုေၾကြး, ကိုယ္ဆင္းရဲ, စိတ္ဆင္းရဲတို႔ရဲ႕ ျငိမ္းေအးသက္သာမႈ ေလာကနိဗၺာန္ရဲ႕ အေျခခံဉာဏ္အလုပ္ေတြပဲ။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္ သေဘာမ်ိဳး ဒကာၾကီးတို႔ အသိဉာဏ္ရွင္းပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အဲဒီလို ျမင္မႈ ၾကားမႈ စသည္တို႔ကို ျမင္တိုင္း ၾကားတိုင္ နံတိုင္း စားတိုင္း ထိတိုင္း သိသိေနလွ်င္ သိျပီးပ်က္ပ်က္သြားတာေတြကိုသာ ဉာဏ္နဲ႔ျမင္ေနရေတာ့ အဲဒီျမင္မႈစတဲ့ အာရံုေတြနဲ႔ စပ္ျပီး သာယာ ခင္မင္ လိုခ်င္ တပ္မက္ ဆာေလာင္တဲ့တဏွာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ သူ႔သေဘာ အနိစၥ သိေနမွကိုး။
တဏွာမျဖစ္ေတာ့ မရ မေန စြဲလမ္းမႈ ဥပါဒါန္လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရား ပြားမ်ားရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီအတြက္ဆိုရင္ ရႈမွတ္မိတဲ့ အာရံုနဲ႔စပ္ျပီး ရုပ္နာမ္တို႔ျဖစ္ပ်က္မႈ ဒုကၡဆင္းရဲအမွန္ ျမင္သိေနလို႔ အ၀ိဇၨာ ကိေလသာခ်ဳပ္တယ္၊ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ေပၚလာတယ္။
ဆင္းရဲသက္သက္ ဒုကၡသစၥာအမွန္သိလို႔ သာယာ ခင္မင္ လိုခ်င္မႈ မရွိေတာ့၍ ဆာေလာင္မႈတဏွာ ကိေလသာလည္းခ်ဳပ္တယ္။
လိုခ်င္သာယာမႈ တဏွာခ်ဳပ္လို႔ ဒီကာမတရားေတြ မရမေန စြဲလန္းမႈ ဥပါဒါန္လည္း ခ်ဳပ္တယ္၊ အဲဒါဟာ ကိေလသာ၀ဋ္သံုးပါးခ်ဳပ္သြားတာပဲ။
ကိေလသာ၀ဋ္ခ်ဳပ္သြားလို႔ရွိရင္(တဏွာ နိေရာေဓာ) ဘ၀ကို ျပန္ရေအာင္ျပဳလုပ္မႈ တဏွာပါတဲ့ ကံလည္းမရွိ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးစီးသြားေတာ့၏တဲ့၊ ဘ၀ကို သာယာလိုခ်င္မႈ ကိေလသာ၀ဋ္မပါတဲ့ ကမၼ၀ဋ္ခ်ဳပ္သြားလို႔ရွိရင္ (ဇာတိ နိေယာေဓာ) ဘ၀အသစ္ ပဋိသေႏၶေနမႈလည္း တခါတည္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးစီး သြားေတာ့တာေပါ့။
ဒီေနရာမွာ ရဟႏၲာခ်ဳပ္ျငိမ္းမႈကေတာ့ အရဟတၱမဂ္နဲ႔ ၀ဋ္သံုးပါးလံုးကို အျပီးျပတ္ လက္စသတ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးစီးသြားတယ္၊ ဘယ္အာရံုနဲ႔ ေတြ႕ေတြ႕ သူရဲ႕ ကမၼ၀ဋ္က ဘ၀သစ္ ဇာတိကို မေပးေတာ့ဘူး၊ အဲဒါဟာ ေလာကုတၱရာနိဗၺာန္ အထူးပဲ၊ ပုထုဇဥ္ေယာဂီကေတာ့ ၀ိဇၨာဉာဏ္ဦးစီးတဲ့ ၀ိပႆနာဉာဏ္ တဒဂၤပဟာန္ျဖင့္ တဏွာကို တခ်က္ခ်င္း ပယ္သတ္ေနတာ၊ အဲဒါဟာ ေလာကနိဗၺာန္ပဲ၊ ကဲ…ရွင္းရဲ႕လား၊ ကိုယ္ ဆင္းရဲ, စိတ္ဆင္းရဲ, စိုးရိမ္ငိုေၾကြးမႈတို႔အတြက္ သက္သာရာ ရေနျပီ။
ဒကာ။ ။ ေတာ္ေတာ္ အသိခက္တဲ့ သေဘာတရားေတြပဲ၊ ရွင္းပါျပီ ဆရာေတာ္၊ ေလာကနိဗၺာန္ဆိုတာ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ခ်မ္းသာပဲကိုး၊ ေသာက ပရိေဒ၀တို႔ ခဏသက္သာႏိုင္တာပဲ။
No comments:
Post a Comment