ဒုကၠရစရိယာကို ဘယ္ကာလမွာစြန္႔၍ ဘုရားျဖစ္ရန္ ဘယ္တရားက
စတင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ပါသလဲ
ဒကာ။ ။ အေလာင္းေတာ္ျမတ္ဟာ ဒုကၠရစရိယာ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ဘယ္ကာလက်မွ စြန္႔လႊတ္ျပီး ဘုရားျဖစ္ရန္နဲ႔ သဗၺညဳတဉာဏ္ ရေရးအတြက္ ဘယ္တရားက စ, တင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ပါသလဲ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ သည္အေျဖဟာ မလြယ္လွဘူး၊ ဗုဒၶ၀င္က်မ္းနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းမွန္းဆ ေျဖရမွာ ျဖစ္တယ္၊ အေလာင္းျမတ္သိဒၶတၳရဟန္းသည္ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္စခန္းကို ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔အေရာက္မွာ လံုး၀စြန္႔လႊတ္ေတာ္မူကာ သုဇာတာ သူေဌးကေတာ္ၾကီး သားရတနာရ၍ ဆုေတာင္းျပည့္ ေက်းဇူးတင္ေသာ သေဘာျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ေညာင္ေစာင့္နတ္အား ယင္းလျပည့္ေန႔တိုင္း၌ ေပးလွဴပူေဇာ္ေနက်ျဖစ္ေသာ ဗလိနတ္စာႏို႔ဃနာကို ေရႊခြက္ပါ ခံယူသံုးေဆာင္ေတာ္မူေလသည္ တဲ့၊ အဲဒါကို တနည္းမွတ္ယူေပါ့။
ေနာက္ ဆရာအခ်ိဳ႕ ယူပံုကေတာ့ အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတ္ ရဟန္းျမတ္သည္ တန္ခူးလဆန္းေလာက္က စတင္၍ ဒုကၠရစရိယာ အက်င့္ကို စြန္႔ခြာလ်က္ အာဟာရဓာတ္ဖက္က တိုးတက္ကာ ဉာဏ္ပြင့္လာႏိုင္ေစရန္ ထမင္း မုန္႔ စသည့္ ရသမွ်ေသာ အစာအာဟာရ ဆြမ္းတို႔ကို ဘုဥ္းေပးသံုးေဆာင္ေတာ္မူကာ ခႏၶာကိုယ္ကို ယာပန ျပဳေတာ္မူသည္တဲ့။
အဲဒီအျပဳအမူကို မႏွစ္သက္ေသာ ပဥၥ၀ဂၢီတို႔က ရဟန္းေဂါတမသည္ လာဘ္ေပါမ်ားတဲ့ဘက္သို႔ ထြက္ခြာရွာေဖြေနျပီ၊ အက်င့္ပ်က္ျပီဟု ေျပာဆိုကဲ့ရဲ႕ကာ အလုပ္အေကၽြး မျပဳၾကေတာ့ဘဲ၊ တန္ခူးလကြယ္ေန႔ေလာက္မွာ ဥရုေ၀ဠေတာမွ စြန္႔ခြာၾကလ်က္ မိဂဒါ၀ုန္ ဘက္သို႔ ထြက္သြားေနထိုင္ၾကကုန္၏ တဲ့။
ကဲ…..အဲဒါေတြကေတာ့ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို ဘယ္ခ်ိန္ကာလမွာ စြန္႔လႊတ္ပါသလဲဆိုတဲ့ ပုစၧာရဲ႕ အေျဖမ်ားပါပဲ၊ အျခားပညာရွိ ဆရာေတာ္မ်ားထံမွာလည္း သြားေရာက္ ေမးျမန္းႏိုင္ၾကပါတယ္၊ ဓမၼသာကစၧာမဂၤလာ ရတာေပါ့။
ေနာက္ဆက္တြဲ ဘုရားျဖစ္ရန္နဲ႔ သဗၺညဳတဉာဏ္ရေရးအတြက္ ဘယ္တရားက စတင္က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေတာ္မူပါသလဲဆိုတဲ့ ပုစၧာရဲ႕အေျဖကေတာ့…..
ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတို႔ အေလာင္းေတာ္ကို စြန္႔ခြာ၍ သြားၾကေသာ ကာလကစ၍ အေလာင္းေတာ္တပါးတည္း ဆိတ္ျငိမ္မႈရွိလွေသာေၾကာင့္ ဉာဏ္ေတြ ပြင့္လ်က္ သဗၺညဳတဉာဏ္ရဖို႔နဲ႔ ဘုရားျဖစ္ဖို႔အတြက္ အက်င့္လမ္းစဥ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူေလသည္တဲ့။
ထိုအခါ အာဠာရ, ဥဒက ဂိုဏ္းဆရာၾကီးတို႔၏ ေလာကီသမာပတ္တရား စ်ာန္ရွစ္ပါးတို႔သည္ သခ်ႋဳင္းကုန္းသို႔သြားရာ အို, နာ, ေသျဖစ္ ၀ဲၾသဃထဲ၌ နစ္ေသာတရားတို႔သာ ျဖစ္ကုန္၏။ စင္စစ္ ဘုရား မျဖစ္ႏိုင္ေခ် ဟု ျမင္ေတာ္မူတယ္ တဲ့။
အဖ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီး လယ္ထြန္မဂၤလာ အခါေတာ္၌ ဇမၺဳသေျပပင္ရိပ္၀ယ္ ငါအားထုတ္၍ ရရွိေသာ အာနာပါန သမာဓိလုပ္ငန္းကား ကာယဂတာသတိ၌ ပါ၀င္ေသာ တရားျမတ္လည္း ျဖစ္၏ ဟုသိေတာ္မူတယ္တဲ့။
အာနာပါန၏တန္ခိုးေတာ္
အင္း….အာနာပါနသည္ အလံုးစံုေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔အတြက္ မဟာပဓာန၏ အေျခပါဒက၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္ သမာဓိ၏ အေျခမူလလည္း ရွိ၏။
ထိုအာနာပါန သမာဓိကိုသာ ေနာင္ေတာ္ဘုရားရွင္တိုင္းဟာ မစြန္႔လႊတ္ၾကဘဲ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းျဖင့္ပင္ သဗၺညဳတဉာဏ္ႏွင့္ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ကို ရယူကာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၾကတာပဲဟု ဉာဏ္ေတာ္မွာ ထင္လာေသာေၾကာင့္ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းက စတင္အားထုတ္ေတာ္မူကာ အတုလ, သမၼာသမၺဳဒၶ, ဘဂ၀ါ, ေလာက၀ိဒူ, သဗၺညဳ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏ တဲ့။ အက်ယ္သိခ်င္ရင္ မဟာဗုဒၶ၀င္ အေစာင္ေစာင္နဲ႔ အ႒ကထာဋီကာတို႔ကို ၾကည့္ေပေတာ့၊ အာနာပါနကမၼ႒ာန္း မူရင္းပါဠိေတာ္ကို အထင္မေသးနဲ႔ေနာ္၊ ၾကိဳးစားသာ အားထုတ္ျပဳလုပ္ပါ၊ မုခ် အက်ိဳးခံစားရမွာျဖစ္တယ္။
ဒကာ။ ။ အားရႏွစ္သက္စရာ အေျဖရတနာေတြမို႔ တျခားစာေပေတြၾကည့္ဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူး ဆရာေတာ္၊ အာနာပါနကမၼ႒ာန္း-ထြက္ေလ, ၀င္ေလ သက္သက္ပဲ ဆက္လက္ကာ ၾကိဳးပမ္း အားထုတ္ၾကပါမည္ ဘုရား။
No comments:
Post a Comment