ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ သံုးက်ိပ္၏ ဘြဲ႔ေတာ္မ်ား
ဒကာ။ ။ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္သံုးက်ိပ္ဟာ ကထိန္တရားေတာ္ႏွင့္စပ္ရင္ ေတာ္ေတာ့ကို ထင္ရွားစြာ ေဟာၾကားၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘြဲ႕ေတာ္ကိုေတာ့ အသီးအသီး မေဖာ္ျပပဲ တေပါင္းတည္း ေဟာၾကားေနၾကတာ သူတို႔မွာ နာမည္ဘြဲ႕ေတာ္မရွိလို႔လား ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း…ေတာ္ေတာ္ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ရွာရွာေဖြေဖြ ေမးတဲ့ ဒကာၾကီးေတြပဲ ေနာ္၊ အဲဒီ ကထိန္တရားေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြကို ေမးလိုက္ပါေတာ့လား။
ဒကာ။ ။ ဟာ….ဒီလိုလဲ ဘယ္ေမး၀ံ့ပါမလဲ ဆရာေတာ္၊ ကိုယ္နဲ႔ အကၽြမ္းတ၀င္ ရွိတာမွ မဟုတ္တာ၊ ပရိသတ္ထဲ ေအာ္လိုက္ ေငါက္လိုက္ရင္ ခံရမွာ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း…ဒီကလည္း သူတို႔နာမည္ တပါးစီ တပါးစီ သီးျခားကိုေတာ့ မေတြ႕ဖူးဘူးပဲ၊ စုေပါင္းျပီး ဘဒၵ၀ဂၢီမင္းသား ညီေနာင္သံုးက်ိပ္လို႔ ပါဠိအ႒ကထာေတြမွာ လာတာပဲ၊ ဒကာၾကီးတို႔ရ။
ဒကာ။ ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဘဒၵ၀ဂၢီလို႔ ေခၚတာလဲ၊ ဘယ္မင္းၾကီးရဲ႕ သားေတြလဲ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ မွတ္သားရေအာင္ တိုတိုက်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ ရွင္းျပပါဦး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ ဘဒၵ…..ဆိုတာက စိတ္ေန သေဘာထား ေကာင္းျမတ္ၾကတယ္တဲ့၊ စိတ္သေဘာထားေကာင္းသလို ရုပ္ရည္အဆင္းလည္း လွပတင့္တယ္ျခင္း ရွိၾကတယ္ တဲ့၊ အကုန္လံုး ရုပ္ေခ်ာ သေဘာေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။
၀ဂၢီ = ဆိုတာက၊ သူတို႔ဟာ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ အသင္းလိုက္ အဖြဲ႕လိုက္နဲ႔ လွည့္လည္ သြားလာေနထိုင္ ေပ်ာ္ပါးတတ္ၾကတယ္ တဲ့၊ အဲဒါ့ေၾကာင့္ ဘဒၵ-၀ဂၢီ ေခၚ တယ္။
သူတို႔အားလံုးဟာ ေကာသလမင္းၾကီးနဲ႔ အေဖတူ အေမကြဲ ညီအစ္ကို ေတာ္စပ္တဲ့ မင္းသားေတြ ျဖစ္ၾကတယ္တဲ့။ သူတို႔ေနတာက ေကာသလတိုင္းၾကီးရဲ႕ အေနာက္က်တဲ့ ပါေ၀ယ် ျပည္နယ္၌ အေနအထိုင္မ်ားၾကတယ္။
သူတို႔ရဲ႕ စုေပါင္းမိပံု ပါရမီကုသိုလ္ကေတာ့ ဆကၠနိပါတ္ တု႑ိလဇာတ္ေတာ္မွာ လာတဲ့အတိုင္း၊ သူတို႔တေတြဟာ ေသေသာက္ၾကဴး အရက္သမား သံုးက်ိပ္ျဖစ္ၾကတယ္၊ အဲဒီအခါမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ မဟာတု႑ိလ၀က္မင္းက ဆံုးမၾသ၀ါဒေပးကာ တရားျပလို႔ သံုးက်ိပ္စလံုး ၾကားနာယံုၾကည္ၾကလ်က္ ငါးပါးသီလကို မပ်က္ေအာင္ လံုျခံဳစြာ ေစာင့္ထိန္းၾကတယ္။
အဲဒီ ငါးပါးသီလ ေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကတဲ့ ကုသိုလ္ကံဟာ သူတို႔သံုးက်ိပ္လံုးအတြက္ ဘ၀သံသရာ၌ အသက္ရွည္ျခင္း, အဆင္းလွျခင္း, အနာေရာဂါကင္းျခင္း, အမ်ိဳးျမတ္ျခင္း စတဲ့ အက်ိဳးထူးခ်မ္းသာေတြ ခံစံရရံုမွ်မကဘဲ ယခုဘ၀မွာလည္း တေပါင္းတစည္းတည္း မင္းသားေတြ ျဖစ္ျပီး ရဟန္းဘ၀ကို အတူရယူကာ သစၥာေလးပါး အျမတ္တရားကိုလည္း တေပါင္းတစည္းတည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ၾကဖို႔ရာ အဲဒီ ငါးပါးသီလဟာ အေၾကာင္းကံ ဥပနိႆယ ပါပဲတဲ့။
ယင္း… ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ မင္းသားသံုးက်ိပ္လံုးဟာ ကပၸါသိကမည္တဲ့ ေတာအုပ္ထဲသြားၾကျပီး မိန္းမေတြနဲ႔ ေသရည္ေသာက္စား ေပ်ာ္ပါးရင္း ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ေတြ႕လို႔ တရားနာကာ သူတို႔ေစာင့္ထိန္းခဲ့ဖူးတဲ့ ငါးပါးသီလ ကုသိုလ္ေတာ္ ပါရမီဓာတ္ခံအေလ်ာက္ ရဟန္းျပဳခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ၾကလ်က္ သံုးက်ိပ္စလံုးပဲ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ ဧဟိဘိကၡဳ-ရဟန္းအျပဳကို ခံယူေတာ္မူၾကရလို႔ မေထရ္ျမတ္ၾကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္တဲ့။
ထို ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ သံုးက်ိပ္ေသာ မေထရ္ျမတ္တို႔သည္ ေကာသလတိုင္းၾကီး၏ အေနာက္ပိုင္း ပါေ၀ယ်ျပည္နယ္၌သာ အေနမ်ားၾကေသာေၾကာင့္ ထိုထိုပါဠိေတာ္အ႒ကထာတို႔၌ “ပါေ၀ယ်က” မေထရ္မ်ား ဟုသာ ပါရွိတာကို ေတြ႔ရတယ္၊ အမည္နာမ ကိုယ္စီနဲ႔ေတာ့ အသီးသီးေဖာ္ျပတာ သတိမထားမိဘူး၊ သူတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ ကထိန္သကၤန္းေပးလႉမႈကို ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ ဒါထက္တို က်ဥ္းလို႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူး၊ အဲဒါပဲမွတ္ၾကေပေတာ့၊ သူတို႔ရဲ႕ ဘြဲ႕ေတာ္ေတြ သိခ်င္ေသးရင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြထံ သြားေမးၾကေပေတာ့၊ ဒီကေတာ့ ဒါပဲသိတယ္။
ဒကာ။ ။ ဒီလို အစံုအလင္ကို တိုတိုေလးနဲ႔ သိရလို႔ ၀မ္းသာလွပါတယ္ ဘုရား၊ ငါးပါးသီလ တန္ခိုးဟာ တယ္လည္းၾကီးက်ယ္ပါလား ဆရာေတာ္၊ တျခား ဆရာေတာ္မ်ားထံ သြားေမးမႈလည္း မျပဳေတာ့ပါဘူး ဘုရား။
No comments:
Post a Comment