သခၤါရဟာ အျပဳသေဘာလား၊ အျပဳခံ သေဘာလား
ဒကာ။ ။ ဓမၼဆရာေတြ ေဟာေျပာေနၾကတာ ဆရာတခ်ိဳ႕ကလည္း သခၤါရ ဆိုတာ ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ အျပဳသေဘာ ဓမၼေတြသာျဖစ္တယ္တဲ့၊ ဆရာတခ်ိဳ႕ကလည္း သခၤါရဆိုတာ ဒုကၡဆင္းရဲေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခံယူေနရတဲ့ အျပဳခံရုပ္နာမ္ဓမၼေတြကို ေခၚဆိုတာတဲ့၊ အဲဒီ ႏွစ္ပါး ဘယ္တရားက မွန္ပါသလဲ ဆရာေတာ္၊ ရွင္းျပေပးပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း…ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး မွန္တာခ်ည္းပါပဲ၊ သခၤါရက ျပဳလုပ္ေပးတတ္တဲ့ သေဘာရွိေသာ ျပဳတတ္တဲ့ အျပဳသမား သခၤါရနဲ႔၊ အျပဳအလုပ္ခံေနရတဲ့ အျပဳခံ သခၤါရ လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။
အျပဳသခၤါရ အလုပ္သမားမ်ား
၁။ ျပဳလုပ္ေပးတတ္တဲ့ လက္သယ္သခၤါရမ်ိဳးက သခၤါရကၡႏၶာေခၚတဲ့ ေစတသိက္ငါးဆယ္ကို ေခၚဆိုတာျဖစ္တယ္။
သူတို႔က ကာယကံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ၀စီကံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ မေနာကံအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို ထေျမာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးတတ္တယ္။
အဲဒီ သခၤါရအလုပ္သမား ငါးဆယ္ထဲမွာလည္း ေစတနာေခၚတဲ့ သခၤါရဟာ ဦးစီး ေခါင္းေဆာင္ အေခါင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးပဲ။
သူက ေကာင္းတဲ့ ခ်မ္းသာေသာဘ၀နဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ဆင္းရဲေသာဘ၀၊ အသစ္ အသစ္ ဘ၀၊ ေတြကိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတယ္၊ လုပ္လည္းလုပ္ေပးတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီ “ေစတနာ” ကိုပဲ “ကံ” လို႔ ေခၚတယ္။
ယင္းကံကလည္း ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္၊ ကုသိုလ္ကံနဲ႔ အကုသိုလ္ကံတဲ့၊ ၀ိပါက္ေခၚတဲ့ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳး မွန္သမွ်ကို သူတို႔ကျပဳလုပ္ေပးတာခ်ည္းပဲ။
အဲဒါေၾကာင့္ သခၤါရကၡႏၶာ ေခၚတဲ့ ေစတသိက္ ငါးဆယ္ကို ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ (အလုပ္သမား) သခၤါရလို႔ တိုက္ရိုက္နည္းနဲ႔ မွတ္ယူရမည္။
ဒကာ။ ။ ေစတနာဦးစီးတဲ့ သခၤါရငါးဆယ္ကို တိုက္ရိုက္ယူရမည္ဆိုေတာ့ သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ ျပဳတတ္တဲ့ “သခၤါရမ်ား” ရွိပါေသးသလား ဆရာေတာ္၊ လွ်ာရွည္တာ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း….ခုလက္ရွိ ပ၀တၱိဘ၀ရဲ႕ က်န္းမာေရး စတဲ့ အျပဳသေဘာ သခၤါရအခ်ိဳ႕လည္း ရွိေသးတယ္၊ သူတို႔ကေတာ့ (စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ) အဲ့ဒီ သံုးပါးပဲ၊ သူတို႔ကလည္း သတၱေလာကၾကီးကို အခါအခြင့္သင့္သလို ေကာင္းေအာင္ ဆိုးေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးတတ္ေသးတယ္လို႔ မွတ္ေပါ့၊ ေနရာတကာ ကံ-ေစတနာ ကိုခ်ည္း လိုက္ခ် မေနရဘူး၊ ဉာဏ္နဲ႔ ၀ီရိယကိုလည္း လက္စြဲျပဳရေသးတယ္၊ ကံယံုျပီး ဆူးပံုမနင္းနဲ႔ တဲ့ ဒါပဲ။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ရိပ္စားမိပါျပီ ဆရာေတာ္၊ အျပဳခံ သခၤါရကို ရွင္းျပေပးပါဦး ဘုရား။
အျပဳခံ သခၤါရမ်ိဳးမ်ား
၂။ အျပဳခံ သခၤါရ ဆိုတာကေတာ့ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ သေဘာျဖစ္တဲ့ ကံ စိတ္ ဥတု အာဟာရ အဲဒီ အေၾကာင္းတရားၾကီး ေလးပါးတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသမွ် ရုပ္နာမ္တရားေတြကို ေခၚဆိုတာပဲ။
အဲဒီ သခၤါရေခၚတဲ့ ရုပ္နာမ္ဓမၼေတြဟာ သူတို႔နဲ႔ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ကံတို႔ စိတ္တို႔ ဥတုတို႔ အာဟာရတို႔က ျပဳျပင္စီရင္ေပးသမွ်ကို ခံယူေနရလို႔ သူတို႔ကို အျပဳခံ သခၤါရ လို႔ ေခၚတယ္၊ ကဲ…ေက်နပ္ရဲ႕လား။
၀ိပႆနာသမားက ဘာသခၤါရကို မွတ္ရႈရမွာလဲ
ဒကာ။ ။ ၀ိပႆနာတရားကို ပြားမ်ားရႈမွတ္ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္ ေယာဂီ က ၀ိပႆနာတရားပြားမ်ားရႈမွတ္တဲ့အခါ အျပဳခံ သခၤါရကို ရႈမွတ္ရမွာလား၊ ျပဳတတ္တဲ့ သခၤါရကို ရႈမွတ္ရမွာလား၊ တပည့္ေတာ္တို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ မွတ္သားရေအာင္ အက်ဥ္းကေလးမွ် သာဓကထုတ္ျပီး ရွင္းျပေပးပါဦး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ ၀ိပႆနာတရား ပြားမ်ားရႈမွတ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာေတာ့ ေယာဂီ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါရယ္လို႔ သီးျခားရႈမွတ္သူ မရွိပါဘူး၊ ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ သခၤါရေတြ အျပဳခံ သခၤါရေတြရယ္လို႔ မွတ္သားခြဲျခားေနစရာလည္း မလိုပါဘူး၊ ယင္း သခၤါရတို႔ရဲ႕ အနိစၥလကၡဏာကိုသာ ငါ ငါ့ဟာ ဆိုတဲ့ ဒိ႒ိစြဲ မပါဘဲနဲ႔ မိေအာင္ သတိေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ရႈမွတ္ပြားမ်ားေနရမွာျဖစ္တယ္၊ အေထာက္အထားသာဓက ကေတာ့…
သခၤါရာ၀ သခၤါေရ ၀ိပႆႏၲိ သမသႏၲိ
၀၀တၳေပႏၲိ ပရိဂၢဏွႏၲိ ပရိစၧိႏၵႏၲိ ။
သခၤါရာ၀၊ ျပဆိုခဲ့တဲ့ သခၤါရတရားတို႔ကသာလွ်င္။ သခၤါေရ၊ သခၤါရတရားစုတို႔ကို။ ၀ိပႆႏၲိ၊ ဒါက ရုပ္တရားစု ျဖစ္ပ်က္၊ ဒါက နာမ္တရားစု ျဖစ္ပ်က္ဟု မွတ္ရႈ မွတ္ရႈကာ သိ သိ ေန၏။ သမသႏၲိ၊ သံုးသပ္ သံုးသပ္ကာ ေန၏။ ၀၀တၳေပႏၲိ၊ ခြဲျခားသတ္မွတ္ကာေန၏။ ပရိဂၢဏွႏၲိ၊ ေၾကာင္းက်ိဳး ႏွစ္ပါးကို ပိုင္းျခား သိမ္းဆည္းကာေန၏။ ပရိစၧိႏၵႏၲိ ၊ ဤသည္ကား ရုပ္ျဖစ္ပ်က္၊ ဤသည္ကား နာမ္ျဖစ္ပ်က္ဟု ပိုင္းျခားပိုင္းျခားကာ ငါမပါပဲ စိတၱ၀ိသုဒၶိ၊ ဒိ႒ိ၀ိသုဒၶိ၊ ကခၤါ၀ိတရဏ၀ိသုဒၶိ တို႔ျဖင့္ သန္႔ရွင္းစြာ စြဲယူေနေတာ့၏ တဲ့။
အဲဒါ ၀ိသုဒၶိမဂ္၊ ပဋိသမၻိဒါမဂ္တို႔က လာတဲ့ တရားအားထုတ္ ပြားမ်ားရႈမွတ္သူ ေယာဂီမရွိ၊ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ မရွိ၊ ငါ မရွိ၊ သူ မရွိ၊ သခၤါရကသာ သခၤါရကို ရႈမွတ္ေနတာျဖစ္၏ ဟူေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ပါပဲ၊ ကဲ…ဘာေမးဦးမလဲ၊ ေယာဂီမရွိ၊ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ မရွိ၊ သခၤါရက သခၤါရကို ရႈမွတ္ေန၏ တဲ့။
ဒကာ။ ။ ျပည့္စံုလံုေလာက္တဲ့ အေျဖစကားေတြ ၾကားသိရလို႔ ေမးစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး ဆရာေတာ္၊ ငါမွတ္၊ ငါသိ ျဖဳတ္ဖို႔က ခက္လွတယ္ ဘုရား။
No comments:
Post a Comment