သမၼာဒိ႒ိစက္တစ္လံုး၏ တန္ဖိုး

သမၼာဒိ႒ိစက္တစ္လံုး၏ တန္ဖိုး

+ သမၼာဒိ႒ိစက္တစ္လံုးသည္ ေလာကသားအားလံုးတို႔အား အေကာင္းဆံုးသုခကို ေပးသြားႏိုင္၏။ + သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္တရား ရွိထားသူကား စၾကရတနာပိုင္ရွင္ေလးကၽြန္းသက္ႏွင္း စၾကာမင္းႀကီးတို႔၏ ဂုဏ္ထက္ပို၍ ျမင့္ျမတ္၏။ + သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္တရားမရွိသူကား ေလာကစက္ မလည္ႏုိင္ေပ။ + ေလာကစက္ သြက္သြက္ မွန္မွန္လည္ႏိုင္မွ စၾကာမင္းျဖစ္၏။ + သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္စက္ တစ္လံုးလည္လွ်င္ ေလာကစက္ အားလုံးလည္၏။ + နိဗၺာန္မဂ္ ဖိုလ္စက္လည္း လည္ခြင့္ေရာက္၏။ + သို႔ေသာ္ နိဗၺာန္ မဂ္ ဖိုလ္ မလိုသူတို႔ကား ဤသုေတသန သမၼာ မဂၢဂၤ ပဥႇာ က်မ္းျမတ္ႏွင့္ လံုး၀မပတ္သက္ေခ်။

အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ

Saturday, November 27, 2010

ဒုကၠရစရိယာဆိုတာ မိစၧာဒိ႒ိ အက်င့္လား

ဒုကၠရစရိယာဆိုတာ မိစၧာဒိ႒ိ အက်င့္လား

          ဒကာ။           ။ အေလာင္းေတာ္သိဒၶတၳမင္းသားဟာ ေတာထြက္ျပီး ေျခာက္ႏွစ္တို႔ကာလပတ္လံုး ရုပ္အဆင္းေတြ ပ်က္စီးကာ ေသလုမတတ္ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ခံစားျပီးေတာ့ က်င့္ၾကံအားထုတ္တာဟာ မွားေသာအက်င့္ မိစၧာဒိ႒ိ အလုပ္ေတြသာဟု တခ်ိဳ႕က ေျပာဆိုေ၀ဖန္ၾကတာ မွန္ပါသလား ဆရာေတာ္၊ စာေပက ဘယ္လိုမ်ား လာရွိပါသလဲ။
          ဆရာ။           ။ အင္း...ရုပ္အဆင္းေတြပ်က္ ၀မ္းဗိုက္သားက ေက်ာမွာကပ္ျပီး မ်က္တြင္းၾကီးကလည္း ခ်ိဳင့္၀င္ကာ နံရိုးေတြအျပိဳင္းအျပိဳင္းထလ်က္ အရိုးအဆစ္ေတြ ေငၚထြက္၍ ေနေသာ္လည္း အစာအာဟာရ အနည္းငယ္မွ်သာ စားသံုးကာ ေနေလသည္၊ ၀ီရိယကို မေလွ်ာ့၊ ပိုမစားေခ်တဲ့။
                   ဤလုပ္ငန္းရပ္တို႔ကား ပဓာနအလုပ္ လူသာမန္တို႔ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရန္ ခဲယဥ္းလွေသာေၾကာင့္ ဒုကၠရစရိယာ အက်င့္ဟုေခၚဆိုသည္တဲ့။ အဲဒါ စာေပကလာတာပဲ။ ပဓာနအလုပ္ေခၚတဲ့ မဂ္, ဖိုလ္, နိဗၺာန္ရယူေရးကို က်င့္လုပ္ရာ၌
                   (၁)     အေရမွ်သာ ၾကြင္းပေလေစ၊
                   (၂)     အေၾကာမွ်သာ က်န္ပေလေစ၊
                   (၃)     အသား အေသြးေတြ ခန္းေျခာက္ သြားပေလေစ၊
                   (၄)     အရိုးစုမွ်သာ ကိန္းပေလေစ၊
ဤအလုပ္ကိုျဖင့္ ငါေအာင္ျမင္ေအာင္ၾကိဳးစားေတာ့မည္ဆိုတဲ့ အဂၤါေလးပါးရွိတဲ့ ဇြဲ လံု႔လ ၀ီရိယမ်ိဳးကိုပဓာနအလုပ္ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ဟုေခၚတယ္။ အဲဒါလည္း စာေပကလာတာပဲ၊ မိစၧာဒိ႒ိ လို႔ မဆိုပါဘူး။
                   အေလာင္းေတာ္ျမတ္သည္ အာဟာရဓာတ္ နည္းပါးလြန္း၍ ယိုင္လဲမူးေမ့ သြားျခင္းကိုမွ် အေရးမထား ဂရုမစိုက္ဘဲ ေရႊနန္းေတာ္ၾကီးထဲ ျပန္သြားခံစံ အနားယူဖို႔ကို လံုး၀ စိတ္မကူးပါေခ်တဲ့၊ အဲဒါေတြဟာ ၾကည္ညိဳစရာေတြပဲ၊ ဗုဒၶ၀င္စာေပမွာလာတာ။
                   ဤမွ်ေလာက္ဆင္းရဲဒုကၡၾကီးစြာေရာက္ေနေသာ္လည္း အားထုတ္မႈ ေလွ်ာ့ခ်မည္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကား လံုး၀ မရွိေခ်တဲ့။ မဂ္, ဖိုလ္, နိဗၺာန္(သဗၺညဳတဉာဏ္) ရေရးကိုသာ ေရွးရႈၾကိဳးစားလ်က္ရွိသည္တဲ့၊ မိမိကိုယ္ကို သက္သာရန္ အညႇာေပးလိုေသာ အၾကံအစည္ စိတ္မ်ိဳးကား ျမဴေလာက္မွ် မျဖစ္ခဲ့ပါေခ်တဲ့။
အဲဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလိုကိစၥလုပ္ငန္းရပ္ပဓာနကိစၥမ်ိဳးနဲ႔စပ္ရင္ သာမန္လူတေယာက္သည္ လက္ေတြ႔က်င့္လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထဲမွ်ပင္ မကူးမထည့္၀ံ့ေသာ အလုပ္ၾကီးမ်ိဳးျဖစ္၍ ယင္းအက်င့္လုပ္ငန္းမ်ိဳးကို (ဒုကၠရစရိယာ) သာမန္လူတို႔ က်င့္လုပ္ဖို႔ရာ ခဲယဥ္းေသာ အလုပ္အက်င့္ ဟု ေခၚဆိုတယ္တဲ့။
                   ပဓာနအလုပ္ေခၚတဲ့ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ေရွးရႈရွာမွီးရာ၌ မႏႈိင္းစံ၀ံ့ေအာင္  မဆုတ္မနစ္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေတာ္မူေသာ လုပ္ငန္းရပ္ၾကီးျဖစ္၍ အဲဒီ ဒုကၠရစရိယာအလုပ္ကို မိစၧာဒိ႒ိ အက်င့္မ်ိဳးထဲမွာ သြားမထည့္ရဘူးတဲ့၊ ဆရာမရွိဘဲ နိဗၺာန္တရားကို အျပင္းအထန္ရွာမွီး က်င့္ၾကံျခင္းအခိုက္မို႔လို႔.....
                   သာမည လူတန္းစားတို႔ က်င့္ၾကံလုပ္ကိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ခဲယဥ္းေသာ အလုပ္တမ်ိဳးမို႔ (ဒုကၠရစရိယာ) ပဓာနအလုပ္လို႔သာ မွတ္ၾကေပေတာ့၊ အဲဒါပဲ၊ မိစၧာဒိ႒ိ အက်င့္ မဟုတ္ပါဘူး။
          ဒကာ။           ။ ေက်နပ္ၾကပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ သူအခ်ိဳ႕က မိစၧာဒိ႒ိ မွားေသာအက်င့္ဟု ေျပာေဟာကာေနၾကလို႔ပါ ဘုရား၊ သူတို႔ အဖြဲ႔ထဲလဲ ဒကာၾကီးတို႔ မပါ၀င္ၾကပါဘူး။

No comments: